Samenleving

Week 3 in quarantaine

8 april 2020
Door: MIJNLEUVEN
Nikita Van Holderbeke (18) houdt wekelijks een coronadagboek bij. Goed leesvoer voor trage dagen!

In tijden van crisis zoekt iedereen afleiding op. Ook nu proberen velen zich op nieuwe dingen te storten als recreatie. Activiteiten zoals experimenteren in de keuken of gaan wandelen / joggen zijn nu meer dan ooit bijzonder populair. Logisch, aangezien er bijna niets anders te doen valt. Op deze manier is quarantaine de perfecte periode om bepaalde vaardigheden bij te sleutelen of om je fitheid bij te schaven. Als je een keer naar buiten gaat om een toertje rond de blok te doen, zal je opmerken dat je lang niet de enige bent. Natuurlijk ging men hiervoor wel al een keer wandelen, maar nu meer dan ooit lijkt het iedereens missie om aan zijn conditie te werken. Ook op sociale media valt te zien hoe jan en alleman hun keukenschort weer draagt en dit toont met meerdere esthetisch prettige foto’s uit verschillende invalshoeken van hun laatste gerecht.
Tekst en foto’s: Nikita Van Holderbeke

Begrijp me nu niet verkeerd, ik oordeel niet. Ook ik ben slachtoffer geworden van deze laatste trends. Het is nu zelfs zo ver gekomen dat ik uit uitstelgedrag ben beginnen joggen, iets wat je me voordien nooit van m’n leven zou zien doen. De laatste tijd ga ik dus wel eens lopen met mijn jongere broer, Noah. Hij heeft geen buitenschoolse activiteiten meer om zich in uit te leven en zijn excessieve energie in kwijt te geraken, dus als gevolg reageert hij zich nu een beetje op mij af. Geen probleem, mocht het niet betekenen dat hij zich nu heeft opgeworpen als mijn persoonlijke loopcoach. Nooit had ik verwacht dat mijn broer zo’n dikke tiran kon zijn. Noah is namelijk een van die rare personen die echt veel sport en er ook werkelijk plezier uit haalt. Hij is dan ook in vreselijk goede conditie terwijl ik amper één kilometer kan lopen zonder buiten adem te zijn. Dit is iets waar m’n broer geen probleem bij heeft om me over uit te lachen en hij laat me dan ook overmatig zweten, gewoonweg om me te kwellen en voor zijn persoonlijk amusement. Eerlijk, het is lang zo erg niet. Ik krijg er mijn nodige beweging en vitamines door, en verder kan ik wat quality-time spenderen met m’n jongere broer. Zie rechts een mooie foto van hem en mij tijdens het joggen. 

De kleinste dingen zijn van het grootste belang. En zolang we kunnen, is het dan ook belangrijk dat we dit blijven koesteren

Zoals eerder vermeld, lijkt naast joggen ook experimenteren in de keuken bijzonder trendy. Om ook op dit vlak mee te zijn met de rest, heb ik deze week de fameuze “dalgona coffee” gemaakt! Dit is geen foodblog en het recept hiervan is letterlijk overal online te vinden, dus ik ga niet de moeite doen om uit te leggen hoe je dit precies maakt. Wat ik wel kan zeggen is dat voor de tijd en moeite die je erin steekt, het zeker het proberen waard is. Ik ben lichtjes cafeïneverslaafd, m.a.w. sommige periodes overleef ik op 6 koppen zwarte koffie , en hoewel het nu niet zo erg is, blijf ik mijn dagelijkse cafeïne nodig hebben. Ook al ben ik een grote koffieliefhebber, over smaak kan ik niet veel zeggen. De “dalgona coffee” vind ik misschien persoonlijk iets te zoet, maar het was leuk om eens iets nieuws uit te proberen. Is dit wél je ding, dan raad ik zeker aan om het eens te maken, al is het om er gewoon een mooie foto van te plaatsen op je Instagram story.

Een vrij banale week dus, al zeg ik het zelf. Mijn dagen zijn nu zo saai dat gaan lopen met mijn tiran van een broer en het maken van koffie de grote hoogtepunten van de week zijn. Het zou echter veel erger kunnen. Een beetje saaiheid in het leven kan geen kwaad, verveling is namelijk een luxe. Ik mag van geluk spreken dat ik nog gezond ben en kan genieten van deze trivialiteiten. Vandaag de dag zijn de kleinste dingen van het grootste belang, en zolang we kunnen, is het dan ook belangrijk dat we dit blijven koesteren.  

8 april 2020
Door: MIJNLEUVEN