“Ik hou wel van negatieve reacties op mijn werk”

Op Habitat wordt er altijd plaatsgemaakt voor beloftevolle kunstenaars, en dat is tijdens deze vijfde editie niet anders. In de prachtige openluchttentoonstelling staat dit jaar “tastbaarheid” centraal. Ines Vansteenkiste-Muylle (22, exposerend fotograaf) en Lisa Roggeband (23, kunstenprogrammator én kunstenaar), verklappen hoe je zo’n tentoonstelling in elkaar bokst.
Tekst en foto’s: Kilien Natens

Dubbelinterview

Moet elk festival vanaf nu plaatsmaken voor kunst?
Ines: “Ik denk dat er absoluut meer plaats gemaakt kan worden voor kunst op festivals, omdat ze zo toegankelijk zijn. Zo wordt de drempel naar kunst verlaagd.”
Lisa: “Inderdaad, er zijn al heel wat open calls om jonge kunstenaars kansen te geven op festivals. Waarom niet samenwerken met jonge architecten, scenografen of grafisch ontwerpers om zo een festival nog meer vorm te geven?”

Was het een bewuste keuze om op Habitat met jonge kunstenaars te werken?
Lisa: “Habitat is een festival voor én door jongeren. De bedoeling is dan ook jonge kunstenaars kansen te bieden en te begeleiden, door ze bijvoorbeeld in contact te brengen met lokale én internationale, minder én meer professionele artiesten. Op die manier kan iedereen van elkaar leren.”

Krijgen jonge kunstenaars genoeg kansen?
Ines: “Ik zou durven zeggen dat er nog meer kansen mogen zijn. De kans dat je door het selectieproces van een wedstrijd raakt, is vaak niet zo groot. En zelfs als je een wedstrijd wint, is het vaak een tijd wachten tot er zich nieuwe kansen aanbieden; ik spreek uit ervaring. Je moet echt wel geduld hebben.”
Lisa: “Dat niet alleen: zonder doorzettingsvermogen en passie houd je het ook niet vol. Je moet zelf achter de kansen aanzitten, jezelf weten te verkopen, noem maar op. Het zou wel helpen als cultuurhuizen zich meer zouden focussen op jonge, pas afgestudeerde kunstenaars.”

Hoe zijn de reacties op jullie tentoonstellingen?
Lisa: “Ik vind het wel leuk wanneer mensen negatieve commentaar geven, zeggen dat ze iets niet begrijpen, of vragen stellen. Dan kan ik met die mensen in interactie treden; daaruit blijkt vaak dat we wel dezelfde mening, maar gewoon een andere visie hebben. Die interactie maakt kunst, kunst voor mij.”
Ines: “Ikzelf haal de meeste voldoening uit het contact dat ik heb met de mensen die ik fotografeer. Liefde geven en liefde krijgen, dat is waarvoor ik het doe.”

Hoe ziet de (kunst)wereld van jullie dromen eruit?
Lisa: “Ik vind dat het gemakkelijker moet worden om kunst te begrijpen. Wanneer we, aan de hand van bemiddeling en interactie, inzetten op het educatieve aspect van kunst, dan kan iedereen er iets uit leren.”
Ines: “Meer budget enerzijds, maar ook meer bewustwording anderzijds. Nog te vaak wordt kunst als een overbodige luxe gezien, terwijl het een essentieel onderdeel van onze maatschappij is. Hoe dikwijls vindt bewustwording immers plaats door kunst?”

LISA ROGGEBAND

Werken jullie rond een bepaald thema?
“Dit jaar werken we rond het thema “tastbaarheid”. Dat is naar voren gekomen na een brainstormsessie met iedereen die aan het festival meewerkt: hoe kunnen we de herinnering aan, de beleving van Habitat Festival tastbaar maken? Toch wordt dat thema vrij breed gehouden, zodat de kunstenaars hun visie niet binnen de onze moeten forceren.”

Hoe ga je op zoek naar de juiste kunstenaars?
“In de eerste plaats via een open call, maar we gaan ook zelf op zoek naar kunstenaars. Op die manier willen we een mix maken van kunstenaars die van elkaar kunnen leren.”

En eens je kunstenaars hebt gevonden, hoe verloopt dan de verdere samenwerking?
“Wij nemen contact op met de kunstenaars, waarna we hen de visie van het festival uitleggen en met hen de mogelijkheden bespreken. Aan de hand van constante interactie proberen we de kunstenaars de stimuleren, te motiveren. Een professionele curator helpt ons met de omkadering van hun verschillende werken.”

INES VANSTEENKISTE-MUYLLE

Wat was je reactie toen je vernam dat je kunst op Habitat Festival tentoongesteld zou worden?
“Eerlijk gezegd heb ik de open call eerst aan me voorbij laten gaan, omdat ik het niet gewoon ben in open lucht tentoon te stellen. Nadat Habitat Festival me zelf had benaderd, heb ik toch mijn werk ingestuurd. Het thema “tastbaarheid” neemt in mijn werk een heel prominente plaats in, en ik zag het als een mooie kans om buiten mijn comfortzone te treden.”

Hoe bereid je je voor op zo’n tentoonstelling?
“De foto’s heb ik geselecteerd uit een project dat ik al had gemaakt. Daarna was het een kwestie van uitproberen welke foto’s mooi bij elkaar pasten, waarbij ik constant rekening moest houden met de constructie die voorhanden zou zijn. Ten slotte heb ik alles naar de drukker gestuurd; nu zit ik vol spanning op de afdrukken te wachten.”

Wat staat er nog op je bucketlist?
“Ik zou heel erg graag mijn eigen boek uitgeven. Het lijkt me ook leuk om mijn foto’s eens op kleding te drukken; daarvoor zou ik samenwerken met de andere kunstenaars hier in de zomerresidentie in STADHUIS. En als ik het echt groots mag zien, zou ik stage willen lopen bij De Volkskrant of binnen willen geraken bij Magnum, een vereniging van documentairefotografen.”

Ontdek zelf alle kunst op Habitat Festival 2019, zaterdag 3 augustus.