mijnLeuven kijkt over de stadsgrenzen heen en volgt jonge Leuvenaars die verre oorden opzoeken. Niet zomaar om er op vakantie te gaan, maar om er lange tijd te wonen, studeren, werken… Ze vertellen over hun buitenlandervaring en vergelijken Leuven met de rest van de wereld.
Kilien Natens (20) studeert Frans en Spaans en trok het voorbije semester als Erasmusstudent naar Angers om de Franse taal – die ze oh zo prachtig vindt – nóg meer onder de knie te krijgen. Hoewel ze intussen alweer terug is, vertelt ze ons graag over haar avonturen in de Franse universiteitsstad.
Tekst en foto's: Kilien Natens
“Op Erasmus gaan, is geen verplichting. Maar voor een student Talen, zoals ik, is het wel een onmisbare ervaring. Ik wist dan ook al snel dat ik op uitwisseling wilde. Ik ben iemand die graag de grenzen van haar comfortzone opzoekt, om ze dan nadien te verleggen. Tijdens mijn periode in Angers heb ik dan ook precies dat gedaan!”
“Het hele eerste semester van mijn derde jaar bracht ik door in Frankrijk. In totaal dus zo’n vier maanden. Het Frans academiejaar start enkele weken vroeger dan het Belgische, waardoor het ook iets vroeger gedaan is. Tijdens de eindejaarsperiode kon ik dus mijn voeten onder de feesttafel schuiven, wetende dat ik mijn examens al afgelegd had en mijn Belgische vrienden nog volop moesten blokken. Medelijden? Niet echt!”
OPGEKRULDE MONDHOEKEN
“Aangezien ik Frans en Spaans studeer, moest ik een Erasmusbestemming kiezen waar één van die talen gesproken wordt. Ik had al snel een voorkeur voor Frankrijk. Het is altijd al mijn droom geweest om de Franse taal te kunnen spreken alsof het mijn moedertaal is. Ik vind Frans echt een prachtige taal. Kiezen voor een land waar Spaans gesproken werd, leek mij niet interessant. Want na mijn studies wil ik een paar maanden rondtrekken in Centraal- en Zuid-Amerika om daar mijn Spaans te oefenen.
Hoewel de bestemming dus snel vast lag, moest ik nog heel wat andere keuzes maken. Zo kreeg ik een hele waslijst met Franse gastuniversiteiten onder mijn neus geschoven. Aangezien zowel mijn professor van Frans als die van Spaans enthousiast waren over de universiteit van Angers, besloot ik daar naartoe te gaan.”
“Toen ik het centrum van Angers binnenreed, met het adres van mijn gastgezin in de gps, krulden mijn mondhoeken spontaan omhoog. Die glimlach werd alleen maar groter toen mijn gastgezin de poort opendeed. Want daar stonden ze: een warm, gepensioneerd koppel dat al verschillende buitenlandse studenten onderdak had gegeven. En ik was de volgende in dat rijtje. Ik wist honderd procent zeker dat ik mij hier meteen helemaal thuis zou voelen.”
Angers is met recht en reden uitgeroepen tot de meest aangename stad van Frankrijk- Kilien
MEEST AANGENAME STAD
“Angers is met recht en reden uitgeroepen tot de meest aangename stad van Frankrijk. Een mooie, toffe en propere stad waar je snel je weg vindt, en die stampvol studenten zit (ongeveer 1 op 3 inwoners van Angers is leerling of student). Zowel op cultureel als sociaal vlak heeft de stad veel te bieden, want er is altijd wel iets te doen. Het enige wat ik miste uit België waren de gezellige koffiebars. Hoewel Café Cardinal best in de buurt kwam.”
“Wanneer ik niet aan het studeren was, trok ik er zoveel mogelijk op uit. Ik wilde graag elk hoekje en kantje ontdekt hebben. Niet alleen het nachtleven, maar ook de verschillende parken, musea en kastelen. Die bezocht ik vaak met andere Vlaamse studenten. Hadden we alles in de nabije omgeving gezien, dan trokken
we naar verdere oorden. Op zoek naar andere parken en cultureel erfgoed.”
“Voor je denkt dat we niets anders deden dan rondslenteren als een stel gepensioneerden, niet gevreesd: we gingen ook regelmatig uit. Het nachtleven in Angers sloeg helaas wel wat tegen. Er zijn cafés waar gedronken wordt en discotheken waar gedanst wordt. De ideale combinatie van de twee is jammer genoeg moeilijk te vinden. Gelukkig organiseerde de studentenvereniging regelmatig feestjes waar we genoeg tijd aan de bar én op de dansvloer konden doorbrengen.”
Ik ben mezelf op die korte tijd een paar keer tegengekomen- Kilien
ZEVENHONDERD KILOMETER
“Ik probeerde steeds de gulden middenweg te vinden tussen studeren en feesten. Hoewel ik het in Angers erg leuk vond, was het toch niet altijd even gemakkelijk. Ik was tenslotte toch zevenhonderd kilometer verwijderd van mijn vangnet thuis. Die afstand was ik niet gewend en dat was soms best zwaar. Niet het alleen wonen, maar het zo ver weg zijn van alles en iedereen, zorgde ervoor dat ik toch af en toe verlangde om weer thuis te zijn en op zondagnamiddag een koffietje te gaan drinken bij mijn grootouders.”
“Soms hoor je mensen zeggen dat een Erasmuservaring alleen maar rozengeur en maneschijn
is, maar dat is het zeker niet voor iedereen. Ik ben mezelf op die korte tijd een paar keer tegengekomen en heb beseft dat mijn familie nog belangrijker is dan ik al dacht. Ergens voel ik mij schuldig dat ik nooit eerder tot dat besef kwam. Maar langs de andere kant ben ik wel ongelooflijk dankbaar dat dat één van de dingen is die ik tijdens mijn Erasmus heb mogen leren. Ik keek er dan ook vooral naar uit om aan mijn familie te kunnen vertellen dat ik het fijn vond om vier maanden lang een ander deel van de wereld – en van mezelf – te kunnen verkennen. Maar dat ik het eigenlijk nog fijner vind om gewoon weer thuis te zijn.”
