Enkele weken geleden kwam een chatgroep met meer dan 600 leden aan het licht, waarin filmpjes verspreid werden over jonge holebi’s die in elkaar geslagen en uitgescholden werden. Zo’n filmpje aan Hal 5 in Kessel-Lo ging viraal. We vroegen naar de meningen en ervaringen van de Leuvense LGBTQ-jongeren Astor (17), Senna (19), Nathan (19), Thomas (19) en Anna (24).
Tekst: Marthe Algoed (17)
Hoe kwam het nieuws van deze chatgroep bij jou aan?
Astor: “Ik was vooral geschokt omdat ik niet dacht dat er nog zo’n fobie zou zijn voor LGBTQ+ en zeker niet in de regio van Leuven, waar we over het algemeen veel meer geaccepteerd worden dan in andere delen van België en de wereld.”
Anna: “Ik was niet verbaasd dat zo’n groep bestond, maar ik vond het choquerend en pijnlijk dat het om 600 mensen ging die zulke dingen deelden. Iedereen denkt dat het in 2020 allemaal wel meevalt op vlak van homofobie en dat er in vergelijking met vroeger een hele mentaliteitsverandering is. Maar die ‘verandering’ is helemaal niet zo vergaand als men denkt. Dit nieuws was even een reality check.”
Senna: “Als je tot onze community behoort, weet je dat dat niet zonder prijs komt. Er zijn sowieso mensen die slecht over je praten en denken, maar dat het om zo’n grote groep ging, had ik niet verwacht. Zeker niet anno 2020 en zo dichtbij.”
Iedereen denkt dat het in 2020 allemaal wel meevalt op vlak van homofobie en dat er in vergelijking met vroeger een hele mentaliteitsverandering is. Dit nieuws was even een reality check.- Anna (24)
Denk je dat dit een impact zal hebben op Leuvense LGBTQ-jongeren, zowel ‘in’ als ‘uit de kast’?
Thomas: “Volgens mij zal dit zeker een averechts effect hebben op hun zelfvertrouwen. Aan de andere kant denk ik dat we nu als maatschappij de dialoog moeten aangaan en een boodschap in de andere richting moeten geven waarin we zeggen dat het wél oké is dat iedereen is hoe hij is.”
Anna: “Ik denk dat het niet zo’n groot verschil zal maken voor mensen die nog in de kast zitten, omdat het hoe dan ook beangstigend is om uit de kast te komen.”
Nathan: “Wanneer je nog in de kast zit, ben je vaak heel bang hoe je omgeving zal reageren (dat was bij mij toch zo). Als er dan mensen zijn die zo hard tegen je zijn dat ze je zelfs in elkaar willen slaan, denk ik wel dat je nog even zal wachten.”
Heb je zelf al slechte reacties gekregen van vrienden, familie of onbekenden omwille van je geaardheid?
Astor: “Hangt er van af hoe je slecht interpreteert. Ik ben nog niet fysiek mishandeld, dus in die zin niet super slecht. Natuurlijk - en het is spijtig om het ‘natuurlijk’ te noemen - zit homofobie een beetje ingeburgerd in onze West-Europese mindset. Wanneer ik in mijn vriendengroep op school laat merken dat ik biseksueel ben, is hun eerste reactie dat ze lachen omdat ze denken dat ik een mopje maak. Pas wanneer ze zien dat ik niet lach, hebben ze door dat ik het meen.”
Senna: “Toen ik uit de kast kwam waren de reacties eerder neutraal. Er waren veel mensen die zeiden dat ze al wisten dat ik homo was, maar wachtten om er iets over te zeggen tot ik er zelf voor uitkwam.”
Anna: “Mijn ouders reageerden niet negatief, maar ze hadden wel tijd nodig. De week die mijn papa nodig had om mijn geaardheid ‘een plaats te geven’ was pijnlijk.”
Thomas: “Ik krijg niet echt bewust slechte reacties, maar vaak blijkt uit kleine dingen en opmerkingen dat er toch heel veel onwetendheid en onbegrip is. Dat vind ik heel confronterend.”
Wanneer ik in mijn vriendengroep op school laat merken dat ik biseksueel ben, is hun eerste reactie dat ze lachen omdat ze denken dat ik een mopje maak.- Astor (17)
Hoe vind je dat het ‘klimaat’ in Leuven is op vlak van geaardheid?
Nathan: “Ik vind dat het hier neutraal is. Leuven is niet per se zo’n holebivriendelijke stad. Er is hier wel het Holebifilmfestival. Dat is goed, maar het reikt niet verder dan de holebigemeenschap. Ik heb het gevoel dat de stad meer zou kunnen doen om homofobie tegen te gaan. Het is logisch dat holebiverenigingen zich uitspreken over een chatgroep zoals deze, maar als je echt steun wilt krijgen moet die komen van buitenaf.”
Senna: “In mijn opinie is Leuven wel een ruimdenkende stad, ik heb nog nooit een situatie meegemaakt waar ik extra moest oppassen.”
Thomas: “In Leuven denk ik dat het heel goed gaat, behalve dan het incident in Kessel-Lo. Ik heb zelf nog nooit last ervaren en ik hoor ook niet echt van andere mensen dat ze veel problemen hebben hier. Ik weet dat het in steden zoals Brussel en Antwerpen een heel ander verhaal is.”
Vind je dat er op school genoeg aandacht wordt besteed aan het onderwerp homoseksualiteit?
Astor: “In vergelijking met vroeger wel: de laatste jaren komt dit thema meer aan bod in verschillende vakken. Dat komt natuurlijk van de school zelf. Onder de leerlingen heerst er nog steeds de mentaliteit dat iedereen hetero is en dat je gek bent in je hoofd als je iets anders bent.”
Thomas: “Ik vond dat het vaak van mezelf moest komen, dat ik zelf het onderwerp moest aanhalen. Ik heb het gevoel dat, als ik dat niet gedaan had, het niet altijd ter sprake was gekomen en dat vind ik jammer.”
Anna: “Nee, maar misschien was dat normaal voor ‘mijn tijd’. Middelbare school was voor mij allesbehalve behulpzaam.”
Speelt sociale media een grote rol op vlak van zelfvertrouwen en rolmodellen?
Nathan: “Ik denk het wel. Er zijn veel grote Instagram-accounts die heel actief bezig zijn met LGBTQ-thema’s en daar uitgesproken over zijn, dus dat is zeker goed. Maar het is natuurlijk niet de echte wereld. In Vlaanderen zijn het vooral Jani Kazaltzis en Showbizz Bart die worden opgevoerd als de ‘typische homo’s’. Zij worden heel hard in een hokje gestoken en dat is niet wat je wilt zien.”
Anna: “Ik volg Jitske Van de Veire en ik vind het krachtig om zo’n rolmodel bezig te zien, maar het is wel een ver-van-mijn-bed-show. In Vlaanderen zijn er niet veel rolmodellen voor holebi’s en degenen die er zijn worden enorm uitgemolken.”
Astor: “Zeker en vast. In je dichte kringen heeft het grootste deel vaak niet dezelfde geaardheid als jij. Je vindt veel gemakkelijker mensen op sociale media. Als je iemand volgt omdat je het een goede artiest vindt en dan blijkt dat die ook is zoals jij, dan geeft dat wel enig vertrouwen. Je voelt je minder uitgesloten.”
Met wie kan je praten rond je geaardheid en je twijfels/problemen daarrond?
Thomas: “Er zijn niet echt veel vrienden met wie ik daarover praat, want ik heb het gevoel dat ze het niet echt zouden begrijpen. Ik praat over die dingen met een therapeut en ik ken heel veel mensen die daar ook met externen over spreken.”
Senna: “Ik kan er met mijn ouders en dichte vriendengroep over praten. Ook met hetero’s die er eigenlijk niets over weten praat ik over mijn geaardheid. Zij leren dan een heel andere wereld kennen.”
Nathan: “Met mijn vrienden en familie. Ik kom uit een heel accepterende omgeving. Mijn ouders zijn zelfs actief op vlak van anti-homofobie.”
Denk je dat er in de toekomst nog veel positieve verandering zal komen op vlak van geaardheid en acceptatie?
Nathan: “Ja. 600 mensen in één chatgroep is wel veel, maar er zijn veel meer mensen die daar verontrust door zijn en er actie tegen ondernemen. Ik denk dus wel dat het de goede richting uitgaat. Het feit dat er verontwaardiging rond is (ook buiten de holebigemeenschap) is goed, want dat zou 50 jaar geleden niet het geval geweest zijn.”
Senna: “Ik hoop het, maar het is nu 2020 en ik denk dat iedereen verwacht had dat het intussen al wel beter zou zijn.”
600 mensen in één chatgroep is wel veel, maar er zijn veel meer mensen die daar verontrust door zijn en er actie tegen ondernemen.- Nathan (19)
Welke boodschap heb je voor Leuvense LGBTQ-jongeren om hun een hart onder de riem te steken?
Thomas: “Laat je niet leiden door alle haat. Probeer ondanks alles jezelf te zijn en uit te zoeken wat je waarden zijn en wie je wilt zijn. Het is belangrijk om te blijven leven naar de toekomst.”
Astor: “Je bent niet alleen. Het valt nu wel op hoeveel haat en homofobie er is, maar die dingen mogen zeker geen aanleiding zijn tot zelfhaat.”
Nathan: “Als je je onveilig voelt in je omgeving, ga dan op zoek naar een omgeving waar je je wel veilig voelt. Er is ook helemaal niks mis met homo’s.”
Senna: “Aan de mensen die nog niet uit de kast zijn: er gaat sowieso een dag zijn dat je lichaam en je gevoelens je niet meer kunnen tegenhouden om te zijn wie je bent. Er zullen altijd mensen in haatgroepen zoals deze zijn, maar probeer het je niet teveel aan te trekken. Uiteindelijk ben jij gewoon wie je bent.”
Anna: “Het aantal negatieve reacties dat je krijgt is sowieso wel beperkt in vergelijking met de positieve. Ik vind het belangrijk dat je jezelf kan zijn in een omgeving waar je je goed en veilig voelt. Zo is het bijvoorbeeld veel meer waard dat je je partner kan meenemen naar je vriendengroep dan dat je diens handen kan vasthouden in Brussel.”
Bezoek https://lumi.be/ voor al je vragen rond gender en seksualiteit.
