"Frustratie is voor mij dé motivatie om ergens aan te beginnen "

De Leuvense Julie Vervloesem (20): laatstejaarsstudent Beeldende Kunsten aan Sint Lucas in Antwerpen en het gezicht achter de expo die afgelopen najaar aan de binnenmuren van het STADHUIS prijkte. Muren bekleed met opgewekte A4’tjes die op een humoristische manier Julies mening over de maatschappij uitdroegen. En dan vooral de gebreken in beeld brachten en hoe ze verbeterd kunnen worden. Een fysieke uiting dus van wat er allemaal in dat hoofd van Julie rondzweeft. Hoe ze tot een expo kwam en op welke manier ze haar onderwerpen kiest, dat wilde MIJNLEUVEN graag weten.
Tekst: Denise Mol // Foto's: Jurian Cuypers

Julie, hoelang ben je al met kunst bezig?
“Ik teken eigenlijk al van kleins af aan heel erg veel. Mijn familie steunde mij daar ook heel hard in. Zo was mijn opa houtbewerker en stond ik vaak als kind mee in de garage te knutselen met hout. Het hielp ook veel dat mijn oudere zus al KSO volgde aan De Wijnpers. Via haar leerde ik de richting in die school kennen en besloot ik in haar voetsporen te treden.”

Wat doet je naar je stiften en verf grijpen?
“Ik vertrek vooral van onderwerpen die mij erg raken, zoals het klimaat waar nu zoveel rond te doen is. Of de vluchtelingencrisis. Dingen die rondom mij gebeuren en bij mij een gevoel van onmacht en verontwaardiging oproepen. Dat uit zich dan in frustratie, wat voor mij dé motivatie is om ergens aan te beginnen.”

Hoe vaak borrelen de ideeën op in je hoofd? En hoelang ben je bezig met de uitwerking?
“Erg vaak, maar de uitwerking neemt meestal wel wat tijd in beslag. Of toch het uitdokteren van die uitwerking. Waar ik het vaak moeilijk mee heb, al is dat denk ik een beetje ‘eigen’ aan illustratie, is het bedenken van een écht goed, maakbaar concept. Ideeën zijn er genoeg en als ik dingen hoor, zoals het nieuws over de vluchtelingen, dan denk ik vaak: ‘daar wil ik echt iets mee doen en ik kan er A, B of C mee doen!’. Maar vaak zijn die A, B en C erg ambitieuze gedachten die moeilijk te concretiseren zijn.”
“Wat ik de laatste tijd daarom steeds meer doe, is een mooi geïllustreerd kinderboek kopen. Ter inspiratie. Die boeken doorbladeren geeft mij enorm veel plezier en zet mijn creativiteit in gang. Dan denk ik ‘dat wil ik later ook (kunnen) doen’. Daarom niet per se kinderboeken illustreren, maar illustreren in het algemeen. Want ik wil mij niet beperken tot één ding of doelgroep. Naast illustratie wil ik ook graag nog zoveel andere technieken proberen, zoals keramiek. Maar ook gewoon experimenteren en ontdekken waar ik uitkom. Al blijft illustrator worden natuurlijk dé droom.”

Hoeveel tijd vraagt zo’n expo?
“De illustraties die ik gebruikte tijdens mijn expo, maakte ik in de eerste plaats voor een project op school. En dat was toch iets waar ik een semester lang mee ben bezig geweest. Je bent vooral veel tijd kwijt aan het effectief uitwerken van je concept. ‘Wat wil ik doen en hoe ga ik dat doen?’.”
“De expo werd een mix van zware en luchtige thema’s, telkens benaderd vanuit een humoristische insteek. In de eerste plaats een aantal zaken die politiek geladen zijn. Omdat veel dingen binnen de politiek mij frustreren, interesseert dat wereldje mij maar matig. De thema’s die daarbij horen wilde ik een beetje in het belachelijke trekken omdat het voor een groot deel ook belachelijk is. Om het geheel wat luchtiger te maken, werkte ik ook een aantal dingen uit die daar ver vanaf staan.”

Is de stijl die je nu bracht ook de stijl waarin je wil verdergaan?
“Ik wil me liever niet vastbinden aan één bepaalde stijl. Net zoals ik mij niet wil vastbinden aan een manier van werken of doelgroep. Ik vind het belangrijk dat de stijl van mijn werken heel goed aansluit bij de inhoud. De stijl die ik gebruik, laat ik daar dus eerder vanaf hangen.”

Wat zijn volgens jou de grootste uitdagingen binnen illustratie?
“Ik heb nog niet veel moeilijkheden meegemaakt, maar waar ik wel al mee leer omgaan, is mij schikken naar de wensen van een klant. Als je als illustrator je eigen ding kan doen, zijn er weinig obstakels. Maar als je iets uitwerkt voor een klant, is het natuurlijk belangrijk dat je iets realiseert waar de klant tevreden mee is. Je werkt aan een afgebakende opdracht en hebt dus geen allesomvattende vrijheid. Daarom moet je een compromis zoeken tussen je eigen stijl of idee en de wensen van je opdrachtgever. Daarnaast moet je als beginnend illustrator natuurlijk naamsbekendheid zien te verwerven. Kwestie dat ze weten dat ze bij jou terecht kunnen. Daarvoor moet je veel stappen zetten, wat in het begin erg vermoeiend en lastig is. Maar nadien pluk je daar wel de vruchten van.”

Wat vind je het leukst aan je opleiding?
“Ik vind het leuk om nog de kans te krijgen van alles uit te proberen, ook met verschillende technieken. Je kan al eens zot doen met je ideeën want je kan nog volop steunen op de comfortzone van de school. Je krijgt ook feedback van professionele illustratoren waardoor je steeds beter wordt. Dat mijn studie binnenkort gedaan is en ik dus buiten de schoolmuren moet treden, is wat eng. Want zowel opdrachten als exporuimte zal ik dan zelf moeten regelen.”

Ben je in je vrijetijd nog met andere dingen bezig?
“Ik heb geen hobby’s in de zin van sport. Maar de afgelopen twee jaar stak ik veel tijd in Picknick Unique, een start-up die we oprichtten door mee te doen aan de Start-Up van MIJNLEUVEN. We organiseerden o.a. brunches op evenementen en daar kroop redelijk wat tijd in. Verder ben ik ook in m n vrije tijd bezig met illustratie. Eigenlijk doe ik na school wat ik binnen de schooluren ook al doe (lacht), maar dan nog meer mijn eigen ideeën.”
“Ik doe ook graag aan linosnede en houtsnede, technieken waarbij je tekeningen in linoleum of hout snijdt en het overgebleven reliëf met inkt bedekt om er (in spiegelbeeld) een afdruk op papier van te maken. Mijn opa overleed een paar jaar geleden en ik erfde al zijn beitels. Ik vind het dan ook speciaal om die beitels nu in mijn eigen werk te gebruiken. Dat brengt mooie herinneringen naar boven.”

Wanneer mogen we je volgende expo verwachten? Wat zijn je ambities?
“Na mijn studie ga ik waarschijnlijk nog een extra masteropleiding volgen. Mijn volgende expo zal dan ook dienen als portfolio. Veel studenten illustreren bv. een kinderboek dat ze op de markt brengen om zo de bal aan het rollen te krijgen. Van zodra mijn bachelorproef klaar is, begin ik aan de brainstorm voor mijn volgende expo. Wordt vervolgd dus!”