Eline is 23 jaar, behaalde de hogere graad ‘Klassieke Dans en Artistieke Training’ en hogere graad ‘Voordracht, Drama en Toneel’ aan de academie voor muziek, woord en dans. Sinds 2017 volgt ze de driejarige vervolgopleiding Theatermaker, waarvoor ze dit jaar afstudeert. Al vanaf haar zevende staat ze geregeld op de planken, al is ze de laatste jaren ook steeds vaker naast het podium terug te vinden. Een eerste (theater)productie met eigen werk kwam er in 2013. Samen met elf jongeren tussen 16 en 18 jaar schreef ze mee aan de voorstelling ‘En zo begint het dan’. Voor ‘Me, my phone and I’ stapte ze naar voor als coach voor Lotte en Karen.
Tekst: MIJNLEUVEN / Foto: Bavo Nys
Over het thema.
“Het thema sociale media is iets wat me nauw aan het hart ligt. Hoewel de problematiek rond sociale media vandaag vooral over het valse (schoonheids)ideaal lijkt te gaan, was dat een paar jaar geleden nog anders. Toen was er vooral de vrees dat de anonimiteit van sociale media haat- en pestreacties zouden faciliteren. Vandaag lijkt het debat rond online pestgedrag wat stilgevallen. Maar in de plaats daarvan kwam er een ander probleem aan de oppervlakte. Pesterijen op Facebook maakten plaats voor gefacetunede selfies op Instagram. Maar ook die zijn kwetsend, zeker voor jongeren.”
Enkele jaren geleden was ik ook een zoekende en enthousiaste 16-jarige met een passie voor theater. Nu hoop ik met mijn verworven bagage mijn ervaring door te geven
Hoe ik de samenwerking met Karen en Lotte heb ervaren?
“Ik was aangenaam verrast na mijn eerste samenkomst met Lotte en Karen. In tegenstelling tot veel leeftijdsgenoten hebben ze zelfbesef over hun gsmgebruik en willen ze met hun performance een probleem aankaarten. Ik vind het heel mooi om te zien dat jongeren vandaag nog een passie hebben en ik herken op een bepaalde manier mijn jongere ik hierin. Enkele jaren geleden was ik ook een zoekende en enthousiaste 16-jarige met een passie voor theater. Door de juiste begeleiding kon ik toen enkele mooie projecten doen. Vandaag ben ik als jongvolwassene nog steeds op zoek naar mijn plekje in de wereld, maar met mijn verworven bagage hoop ik met dit project van betekenis te kunnen zijn voor Lotte en Karen.”
