‘Pas op!’ Nog voor ik kan reageren, vliegt er een stevige klodder mayonaise tegen mijn rug. Ik kijk om en zie Daniel weglopen. Snel grijp ik de bus gele verf en ga ik achter hem aan. In de hoop hem te raken, spuit ik verf in het rond. Halverwege mijn spurt naar Daniel haalt Klaas mij in en voel ik hoe hij een streep choco op mij smeert. ‘Godver, Klaas, heb eens respect voor je medemoni’s!’, roep ik terwijl ik mijn focus van Daniel naar Klaas verplaats. Niet veel later komt de hoofdleidster ons halen. Ze stuurt ons één voor één de douches in. Onder het warme water loopt een spoor verf tot aan mijn tenen. Dat was nog eens een écht vuil en goed spel. Zo vuil ben ik in jaren niet geweest.
Tekst: Emma Devillé
Tijdens de Week van de Vrijwilliger komen mijn kampherinneringen altijd bovendrijven. Het vuile spel was een van mijn favoriete momenten uit mijn eerste kamp als moni. Sjakie en de chocoladefabriek was dan ook een topthema voor het kamp. ’s Avonds lazen we de gasten avonturen van Sjakie voor die we met enkele vrijwilligers zelf geschreven hadden. Echt de max! Het is dan ook voor dit soort herinneringen dat ik vrijwilliger ben. Ik ga ondertussen al twee zomers mee als moni bij BIZON. En ook voor de derde zomer sta ik al ingeschreven. BIZON is een organisatie die kampen organiseert voor kinderen en jongeren uit een maatschappelijk kwetsbare situatie. Het is een van de weinige plekken waar ik me meteen thuis en goed voelde. Ook al kende ik bij aanvang niemand. Het is een groep die – hoe cliché het ook mag klinken – aanvoelt als familie.
‘Samen met Senne en Lucas ben ik op wandel in het hol van Pluto in de Ardennen. Nadat we even polsten bij een cafébaas, weten we ondertussen waar we zijn. We weten weer welke kant we op moeten. ‘Gaan we liften?’, vraagt Lucas nog eens. Zijn grootste motivatie om deel te nemen aan de survival tweedaagse, was de dropping. Want dan zou hij eens kunnen liften. ‘Straks, we moeten eerst uit dit bos geraken. Mocht je hier al een auto tegenkomen, kunnen we zeker eens vragen om ons mee te nemen. Maar ik vrees ervoor’, is mijn (teleurstellend) antwoord. Een paar kilometer verderop bevinden we ons opnieuw op de openbare weg en enkele chauffeurs later is er eindelijk een auto die stopt. Hij zal ons tot aan het volgende dorp brengen. Het was de eerste keer dat ik liftte. En ook voor Senne en Lucas was het hun eerste liftavontuur. En aangezien we zes jaar schelen, was het voor hen nog net iets fenomenaler.”
Bij elk van die ervaringen kan ik nu al niet wachten tot mijn tweede keer
Vrijwilligerswerk gaat voor mij ook over eerste keren. Het was mijn eerste keer als moni op een weidekamp. Het was de eerste keer dat ik een lift kreeg van een onbekende chauffeur. Het was de eerste keer dat ik in de Semois zwom. En het was de eerste keer dat ik alleen met twee deelnemers op stap ging. En bij elk van die ervaringen kan ik nu al niet wachten tot mijn tweede keer. Als vrijwilliger op kamp gaan, leert je zoveel bij. Je leert van de mede-animatoren, van de jongeren, van de omgeving. Maar vooral ook van jezelf. Tijdens de kampen variëren de activiteiten enorm. Lasershooten, paardrijden… we doen het allemaal. De slogan van BIZON is dan ook niet voor niets YOUth SHOULD PLAY.
Maar vrijwilliger zijn is meer dan de kampen alleen. Het is meer dan jezelf smijten voor kinderen en jongeren. Het is ook vriendschappen smeden. Want wanneer er geen kampen zijn, ligt de focus op ons: de vrijwilligers. Doorheen het jaar gaan we discoschaatsen, samen op café of organiseren we dessertfeestjes. In Leuven hebben we een ontzettend warme vrijwilligersgroep en we zien elkaar regelmatig. Dat vind ik zo fijn aan vrijwilligerswerk. Je kleurt zelf je engagement en hebt er meteen een geweldige vriendengroep bij.
BIZON was er voor mij toen de wereld er iets minder was
Voor mij maakt BIZON’s missie en visie het grote verschil. Het draait om kinderen en jongeren die anders nooit de kans krijgen om op vakantie te gaan, de tijd van hun leven te laten beleven. En wij, de vrijwilligers, staan daarin centraal. BIZON was er voor mij toen de wereld er iets minder was.
Dat is waarom ik vrijwilligerswerk zo belangrijk vind. Je draagt je steentje bij om de wereld mooier te maken. Vrijwilligers zijn mensen die een stukje van hun leven en vreugde geven aan en delen met anderen. Daarom is een week zoals deze zó belangrijk. Een week om de vrijwilligers te bedanken en te eren. Want zonder hun werk zou de wereld er veel somberder uitzien.”
Ter info: lijkt BIZON iets voor jou of wil je meer weten? Neem dan zeker een kijkje op www.bizonvzw.be of stuur een mailtje. Je bent meer dan welkom, ook om deze zomer als vrijwilliger mee te draaien.
