Vrijdag 17 mei wordt OPEK in Leuven volledig ingepalmd door Leuvense jongeren. Studio Cactus staat garant voor een gezonde mix van kunst, muziek, sfeer en vooral veel jong volk. Zowel de kunstenaars als de organisatoren zijn niet ouder dan jonge twintigers. Één brok enthousiasme, één onvergetelijke avond voor jonge kunstliefhebbers. MIJNLEUVEN strikte Amélie Lorent (17) en Roosmarie Verberckmoes (17), twee van de organisatoren, voor een blik achter de schermen.
Foto's: Isha Frateur // Tekst: MIJNLEUVEN
Het is bijna zover, hoe zit het met jullie zenuwen?
Samen: “De stress begint nu wel wat te komen. Tot vorige week viel dat nog mee, maar nu komen we op het punt van jongens, over een week is het zover (beide lachen). Plots kom je tot de conclusie dat er nog heel veel kleine dingen moeten geregeld worden. Maar we hebben de chaos georganiseerd en alles komt goed!”
Studio Cactus gaat zijn tiende jaargang in. Maar voor zij die het nog niet kennen, wat is Studio Cactus volgens jullie?
Roosmarie: “Studio Cactus is volgens mij iets heel uniek. Heel het gebeuren wordt door jongeren georganiseerd en heeft als doel om jongeren op een toegankelijke manier in aanraking te laten komen met kunst. Dat vormt een prachtige combinatie.”
Amélie: “Het is een kleinschalig, supergezellig kunstenfestival. We willen jongeren in contact laten komen met kunst van hun leeftijdsgenoten. We vinden dat dit nodig is, want veel van onze leeftijdsgenoten zijn niet echt op de hoogte van kunst en kunstenaars in hun eigen leeftijdsgroep.”
jongeren op een toegankelijke manier in aanraking laten komen met kunst- Roosmarie Verberckmoes
Jullie zitten met negen in de organisatie. Is er een bepaalde structuur en krijgen jullie carte blanche van MOOS, de begeleidende vereniging?
Amélie: “De structuur zit hem in georganiseerde chaos (lacht). Het is niet zo dat elk specifiek verantwoordelijk is voor een bepaalde taak. Tijdens de vergaderingen kijken we wat er te doen is en worden de taken verdeeld. In feite hebben we wel carte blanche, maar met een aantal afbakeningen. Zo mogen we muziek programmeren, maar mag het geen fuif-imago krijgen. Daarom stopt het ook om middernacht.”
Roosmarie: “We hebben er wel over getwijfeld om het langer te laten duren, omdat het vorig jaar om middernacht nog lekker druk was. Maar vanuit MOOSS zeiden ze ons dat het niet slecht is om op een climax te eindigen. Dan willen mensen volgend jaar terugkomen want het smaakt naar meer (lacht).”
Als jonge organisatoren is dit natuurlijk een hele ervaring. Zijn er zaken die opvallend vlot of juist opvallend moeilijk lopen?
Amélie: “Het zoeken van artiesten ging echt heel gemakkelijk. Iedereen had superveel ideeën vanuit eigen interesses, zo kom je snel aan een pak leuke mogelijkheden. We zijn wel slecht met cijfers (lacht)! We weten bijvoorbeeld niet hoeveel drank we moeten bestellen, dat is echt een beetje gokken.”
Roosmarie: “Maar we zijn er ook heel laat aan begonnen he. Een week voor de paasvakantie hebben we de eerste vergadering gehad, dus we moeten kei hard doorwerken. Dat laat dan weer zien hoe gemotiveerd we zijn (lacht)!”
Amélie: “Dat is misschien wel het meest opvallende, de fantastische sfeer binnen onze groep. Iedereen wilt echt hetzelfde, waardoor er geen onnodige discussies zijn.”
Roosmarie: “Het is mijn eerste keer, maar die sfeer is inderdaad fantastisch. We zitten allemaal op dezelfde golflengte en werken samen aan een gemeenschappelijk doel, wat echt prachtig is.”
Waaraan mogen we ons verwachten op 17 mei?
Roosmarie: “Aan een belevingsfestival. Het is bijna niet mogelijk om gewoon binnen te komen, kunst te bekijken en terug buiten te wandelen. Het is een hele ervaringstocht. Uiteraard is er veel kunst te bezichtigen, maar er zijn ook installaties waar je effectief dingen kan doen, zoals de silent disco en het medialab met analoge fotografie.”
Amélie: “De kunstengalerij zelf is al een hele belevenis. En het medialab wordt echt tof. Bezoekers kunnen zelf foto’s maken, die dan deel worden van het festival. Maar zelfs wij zijn niet volledig op de hoogte van wat de verschillende kunstenaars gaan doen, dus laat je vooral net als ons helemaal verrassen!”
Het geeft een goed gevoel dat je anderen een fijne tijd geeft met iets waar je zelf veel tijd en werk in hebt gestoken- Amélie Lorent
Wanneer is voor jullie het festival geslaagd?
Amélie: “Als mensen nadien tegen mij komen zeggen dat het echt leuk was. Dat ze de kunst en de muziek geapprecieerd én beleefd hebben. Het is ook gewoon leuk als je nadien foto’s op sociale media ziet passeren van je eigen festival, klinkt dat verkeerd (lacht)? Het geeft gewoon een goed gevoel dat je anderen een fijne tijd geeft met iets waar je zelf veel tijd en werk in hebt gestoken.”
Roosmarie: “Ik zou het zalig vinden als jonge kunstenaars het festival bezoeken en nadien hier ook zouden willen tentoonstellen of het zelf mee willen organiseren. In het algemeen hoop ik dat alle bezoekers het festival verlaten met een ‘dat wil ik nog eens meemaken’ gevoel.”
Blijft het voor jullie bij het organiseren van dit festival, of kriebelt het voor meer, grootser?
Roosmarie: “Het is alleszins een erg fijne ervaring. Ik vind het supertof om te organiseren, maar ben wel verschoten van alles wat erbij komt kijken. Ik werk wel graag naar dingen toe, dus ik wil later sowieso nog blijven organiseren. Hoe groots dat dan mag zijn, dat weet ik nog niet.”
Amélie: “Ik wil in de toekomst graag echte jaarprojecten doen. Een heel jaar toewerken naar één grote climax, dat lijkt me zalig. Studio Cactus is, op chirofuifjes na, mijn eerste echte organisatie-ervaring. Ik zie het dus als een begin van hopelijk grotere doelen.”
Meer info en de programmatie van Studio Cactus vind je HIER.
