Op een enigszins frisse - tegenover de hitte van de voorbije dagen - maandagochtend vertrekken we op avontuur: met het oude speelpleinbusje helemaal naar de Ardennen en de Voerstreek om twee zomerkampen van de Leuvense jeugdbewegingen te bezoeken. Na een flinke rit van 2 uur zien we in de verte het eerste kamp opdoemen.
Tekst en foto's: Anastasia Knyazeva
Op de felgroene achtergrond van het dal vallen de grote sjorconstructies en de tenten van de scouts meteen op. Hier, in Amel, verblijven voor tien dagen Scouts Sint-Maarten uit Wilsele. Gisteren speelden ze een nachtspel en dat is nu te zien: vermoeid maar tevreden zitten de leden aan hun boterhammen. De kinderen van de jongste overgebleven groep - de allerkleinsten zijn al terug thuis - hebben nog het meeste energie en vooral veel goesting om hun kampervaringen met ons te delen. Van de voorbije dagen was de tweedaagse de meest populaire activiteit: eigen zelfstandigheid op de proef stellen blijkt een plezante uitdaging te zijn. Gitte, een erg vriendelijk meisje uit diezelfde groep, is zo lief om ons een korte rondleiding te geven in het kamp: de tenten van de kinderen, de sjorbrug over een slootje, de afwas en de keuken... Plots loopt er een bende kinderen het bos uit. "Dat zijn de oudste jo-jo`s. Ze moesten nu een opdracht doen om naar de volgende groep te mogen gaan", legt Gitte uit.
Het kampthema heeft een moeilijke naam: ‘Herontdekking van Europa in 2068’ en komt neer op de wedstrijd van de vier teams: de Russen, de Chinezen, de Arabieren en de Amerikanen. Elke leeftijdsgroep werd in die 4 teams verdeeld, zodat er zowel kleine als grootschalige spelen kunnen worden gespeeld. Nu dat de kleintjes weg zijn, is de grote wedstrijd al gedaan - gewonnen door de Chinezen - en is het kampleven iets rustiger. Iemand van de leiding komt aangewandeld met twee grote kannen verse melk van de boer vlakbij en na een gezellig babbeltje met de leiding, nemen we afscheid van de scouts en zetten we ons tocht verder.
Van de voorbije dagen was de tweedaagse de meest populaire activiteit
Een halfuurtje later bereiken bivakhoeve De Koestal in Moelingen-Voeren. Hier vinden we onder wapperende vlaggetjes het kamp van de Leuvense kunstjeugdbeweging Bazart. Een groep meisjes van ‘groen’ vertelt ons enthousiast over het spelletje dat ze gisteren hebben gespeeld en dat helemaal voorbereid was door de leden van ‘wit’. Elke leeftijdsgroep heeft bij Bazart een eigen kleur. Net wanneer we aan het babbelen slaan over de plezantste momenten van het kamp, horen we ineens muziek: het teken dat het tijd is voor de namiddagactiviteit. De meisjes haasten zich meteen om mee het kampdansje te doen, waarna ze, net zoals iedereen, samen met hun groepje een spelletje apart spelen. Onze aandacht wordt getrokken door de circusworkshop. De leden van het derde en vierde leerjaar en het eerste en tweede middelbaar krijgen op een speelse manier de basis van de circustechnieken aangeleerd. Ondanks het leeftijdsverschil van de twee groepen, vinden ze het snel met elkaar. De leidsters voelen dat ze de kinderen hun ding kunnen laten doen en komen even met ons babbelen over hun jeugdbeweging en het kampthema.
In tegenstelling tot de scouts ligt de nadruk bij bazart meer op kunst en beweging, hoewel de traditionele vuile spelen en stratego`s hier ook graag gespeeld worden. Het thema van dit kamp is bijvoorbeeld ‘De Wenkbrouwerij’ en het woordenspel in deze naam geeft enorm veel ruimte voor een creatieve aanpak van de activiteiten. Een ander kenmerk van dit kunstkamp zijn de dagelijkse toneeltjes in de avond en het kamplied in de ochtend, waar elke dag een nieuwe strofe bij komt. Een grote gebeurtenis is de zangstonde: een soort live karaoke, waarvoor de leiders altijd een liedje in thema voorbereiden en de woorden op grote flappen schrijven.
Op kamp neemt de oudste groep sommige taken van de leiding spontaan over
"Bazart kan je omschrijven als een combinatie van Chiro en tekenschool", zegt Seline, leidster. "Groepsgevoel staat bij Bazart centraal, ik denk zelfs meer dan bij andere jeugdbewegingen. We zijn als één grote familie”. Deze attitude levert natuurlijk zijn vruchten af: op kamp neemt de oudste groep sommige taken van de leiding spontaan over. Nochtans zijn nieuwe leiders hier altijd welkom en zullen ze ongetwijfeld even warm ontvangen worden als wij op deze warme maandagnamiddag.
Na een schitterende maaltijd, zo gastvriendelijk aangeboden door de kookploeg, en na succeswensen aan elkaar en veel gezamenlijke foto`s, wordt het tijd om terug te keren. Vol met nieuwe impressies zwaaien we voor de laatste keer uit het raam van het busje en vertrekken we terug richting Leuven.
