"Mode-massaconsumptie heeft echt een grote impact"

Op vrijdag 4 oktober kon je in Vleugel F terecht voor de Leuven CLOSETsale. Voor deze tweedehands kledingmarkt kamden verschillende Leuvense jongeren hun kleerkast uit en stelden ze een selectie te koop aan democratische prijzen. Masja, een bekend gezicht bij MIJNLEUVEN, is het brein achter dit concept. Op een herfstige namiddag luisterden we naar haar verhaal en kwamen we te weten dat de CLOSETsale veel meer was dan een tweedehandsmarktje.
Redactie: Marie Coppens // Foto’s: Bram van Roy

Masja, vanwaar kwam de kriebel om de Leuven CLOSETsale te organiseren?
"Tijdens mijn verhuis in de zomervakantie vond ik veel kleren die ik niet meer droeg. Ik polste eerst bij vriendinnen of zij geïnteresseerd waren in deze kledingstukken, maar eigenlijk ging dat niet zo vlot. Toen schoot het impulsieve idee van een tweedehands kledingmarkt mij te binnen. Het leek me fijn om van het verkopen meteen een sociale bijeenkomst te maken dat tegelijkertijd ingaat tegen mode-massaconsumptie, een onderwerp waar ik veel waarde aan hecht. Ik deelde mijn plan eerst op Instagram via een story en daar kwamen fijne reacties op. Toen ben ik naar MIJNLEUVEN gestapt voor de uitwerking van dit idee.”

Voel je dan een tekort in Leuven aan tweedehands kledingmarkten?
"Ik zag al eerder op Facebook privé-evenementen passeren van studenten die op hun kot kledingstukken verkopen. Dat is kleinschalig, maar er wordt dus wel af en toe iets georganiseerd. Daarnaast vind ik dat Leuven zeker goede tweedehandswinkels heeft. Mijn evenement waar tweedehands kledij in de avonduren verkocht en gekocht kan worden, georganiseerd voor en door jongeren, ben ik nog niet eerder tegengekomen in Leuven.”

Wat maakt tweedehands kledij zo waardevol?
"Ik heb het gevoel dat tweedehands kledingstukken net dat ietsje meer hebben dan kledingstukken die in grote ketens te koop zijn. Als jongere verander je gemakkelijk van stijl. Je zoekt een eigen identiteit en sommigen uiten die via de kleding die ze dragen. Niet iedereen kan elke week een pull van 80 euro kopen. Tweedehands kledij is daarom ideaal. Het is goedkoper. Ik vind het fijn als er met kleine prijsjes wordt gewerkt. Ik liet het nu aan de verkopers over om hun eigen prijzen te kiezen, maar ik heb er wel de nadruk op gelegd dat ze het laag moesten houden. Dat zorgt juist ook voor een extra fijn gevoel wanneer je een kledingstuk scoort dat je als gegoten lijkt. Daarnaast hangen er op een tweedehands kledingmarkt geen tien exemplaren van eenzelfde trui. Dat maakt een kledingstuk dan weer uniek.”

Op het Facebookevenement staat dat het doel het verminderen van mode-massaconsumptie is. Hoe sta je tegenover dit topic?
"Enerzijds zorgt de mode-massaconsumptie ervoor dat we hetzelfde dragen. Wanneer je bijvoorbeeld in een populaire winkelketen een kledingstuk koopt, is de kans groot dat je anderen tegenkomt die hetzelfde aanhebben. Ik heb het daar niet zo voor. Daarom koop ik ook graag tweedehands. Anderzijds heeft mode-massaconsumptie een grote impact op het milieu. Om duurzamer te leven, zouden we ons ook bewuster moeten zijn van het traject dat een kledingstuk doorloopt voordat het in de winkels terechtkomt. Er is veel waterproductie nodig voor het maken van kleding. Dat vervuilde water wordt nadien vaak gewoon geloosd en zorgt voor slechte levensomstandigheden bij de lokale bevolking. Tot slot vind ik de slechte tewerkstelling van arbeiders niet oké. Ik vind het tof dat ik nu iets kleins kan doen om in te gaan tegen de mode-massaconsumptie én tegen de klimaatproblematiek die daarmee verbonden is. We zijn er allemaal bewuster mee bezig, vind ik. Het is aan ons om nog meer actie te ondernemen en zo echt verandering in te zetten."

Heeft deze ervaring bij jou een ondernemerskriebel wakkergemaakt?
"Dit evenement was echt vooral iets om te proberen. Het was een impulsief idee. Momenteel denk ik nog niet aan andere projecten, maar ik sluit het zeker niet uit. Het organiseren van deze kledingmarkt heeft me wel veel bijgeleerd. Ik had niet verwacht dat ik er zo hard mee bezig zou zijn, want het leek mij een gemakkelijk concept. Je hebt niet veel nodig: kledij, kopers en verkopers. Maar eigenlijk komt er veel meer bij kijken. En ik wil dan ook nog eens dat het echt goed is. Moest er nog een evenement komen, weet ik al meer hoe ik bepaalde zaken anders of juist op dezelfde manier zou aanpakken. Ik zou bijvoorbeeld nog meer de nadruk op duurzaamheid leggen en het er meer in verwerken. Ik vind dat wel belangrijk voor mezelf.”