Cultuur
Jonge doeners

De menselijke absurditeit om alles te willen documenteren

18 maart 2019
Door: MIJNLEUVEN
Een levend archief voorgeschoteld door collectief z.a.t

Op zaterdag 9 maart mocht ik een kijkje nemen naar het eindresultaat van collectief z.a.t haar eerste expositie. Een levend archief waar je een vakkundig staaltje menselijke documentatiedrift voorgeschoteld kreeg. Lees hieronder het verslag van mijn smakelijke tocht op IKOOK/MAKOOKIS in STELPLAATS.

Tekst: Phillip Lammens // Foto's: Anna-Cathérina Sergant

Tussen twee plensbuien door grits ik mijn fiets uit de garage en begeef ik me naar de Stelplaats.
Collectief z.a.t presenteert er het sluitstuk van haar reeks HAPpenings, een project waaraan deze jonge kunstenaars reeds in 2016 begonnen zijn. Met haar ingenieuze zelfgebouwde mobiele keukens streek Collectief z.a.t de afgelopen twee jaar op verschillende plaatsen in Leuven neer om te koken. Telkens selecteerden ze tien individuen die elkaar van haar noch van pluim kenden. Na het kokerellen verzamelden, documenteerden en sprokkelden ze zowat alles bijeen om een inkijk te geven in een waar levend archief.

Nadat ik de gevel van STELPLAATS iets te lang aan het inspecteren was, wijst iemand me naar de ingang. Binnen tref ik de leden van collectief z.a.t getooid in een wit overal. Julie Behaegel begroet me met een glimlach en na een paar woordjes uitleg en een programmaboekje op zak begin ik aan mijn tocht door haar archief. De ruimte heeft iets weg van een gigantische grootkeuken.

Mijn eerste halte is een rood gordijn waardoor een machine wat rook blaast, best wel mysterieus.
Een sokkel met daarop een petieterig lepeltje doemt op. Het opschrift schept verduidelijking : ‘Het allerkleinste lepeltje’. Kan best wel zijn, ik had alvast nog nooit zo’n klein lepeltje gezien.
Iets verderop staan de mobiele keukens opgesteld waarmee het allemaal begon. Ze zien er knap uit. Grote wielen met spaken, een houten kader en een aantal kookvuren. Het zijn er drie in totaal, daarmee kan je al eens een diner op verplaatsing mee bereiden.

Woord voor woord werd na een HAPpening sessie de conversatie tussen de deelnemers uitgetypt
- Philip Lammens

Klokslag 12u30, een tekstperformance door z.a.t. Met een groepje andere nieuwsgierigen verzamelen we rond een imposante rol papier. Woord voor woord werd na een HAPpening sessie de conversatie tussen de deelnemers uitgetypt. De leden van het collectief nemen nu elk een personage voor hun rekening en brengen de conversaties weer tot leven. Het gaat zowat alle mogelijke kanten uit, van thee op basis van prei en wortelen tot het proeven van de smaak van een lucifer.
Grappig, ik heb nu al het gevoel dat ik er bij was. Nog even en ik had me gemengd in de discussie die eigenlijk al weken geleden gevoerd werd en nu enkel nog op papier bestaat.

“De menselijke absurditeit om alles te willen documenteren”, vertelt Marie Peeters, daar draait heel dit archief zowat rond. Zaken die vluchtig zijn willen vastleggen en bijhouden, anders hebben we het gevoel dat het nooit gebeurd is. Ze heeft wel een punt, veel apps op mijn smartphone spelen in op die verzuchting naar het vastleggen van momenten. Ik neem vlug nog een foto van twee zilveren Sint-Jacobsschelpen en verdwijn in een kleine donkere kamer. Kastjes, fichebakken, video’s, potten en pannen, gewoon alles hebben ze bijgehouden. De staatsveiligheid zou het niet beter gekund hebben.
Ik struin wat rond en bekijk fiches met daarop uitgeprinte facebook gesprekken. Mooi per thema geordend, niets is verloren gegaan.

Vlak achter mij komt een groepje mensen onder begeleiding van een gids de kamer binnen.
Ze dragen witte handschoenen en snuffelen wat rond. Bij ieder voorwerp houden ze halt en volgt een gedetailleerde uitleg. Heerlijk, ik zit middenin de absurditeit.
Mijn laatste halte is een kookboek waar je zelf gerechtjes in mag neerpennen. Ik schrijf mijn recept voor samosa’s neer en schets zelf het vouwschema om een mooi gevuld driehoekje te bekomen. Zelfvoldaan begeef ik me naar de uitgang. Dit was een geslaagde eerste expositie en ik ben alvast benieuwd naar het volgende project van collectief z.a.t.

18 maart 2019
Door: MIJNLEUVEN