Moustachetic fietst zeven dagen voor het goede doel

Zo’n twee jaar geleden overleed Eddy Haesen aan ALS,een chronische spierziekte. Niet veel later ontdekte dochter Anneleen, die net als haar vader gebeten is door de fietsmicrobe, Tour For Life. Deze zevendaagse wielertour, ten voordele van kankeronderzoek, loopt door de Alpen, Jura, Vogezen en de Ardennen. Samen met Kathleen, Katrien en Nele rijdt Anneleen in september die tour.

Hoe kwamen jullie op het idee om de Tour For Life te rijden?
Katrien: “Toen Anneleen Tour For Life leerde kennen, was de organisatie nog gelinkt aan de ALS Liga. Omdat haar vader aan deze ziekte overleed, vond ze het een mooi initiatief. We waren meteen enthousiast om mee te doen. Na een tijdje vernamen we dat de samenwerking tussen Tour For Life en de ALS Liga niet meer doorging. Toen hebben we besloten om op onszelf de tour te rijden zodat we toch voor ALS kunnen fietsen.”
Nele: “We hebben nog even getwijfeld om ons aan te sluiten bij de Nederlandse Tour For Life. Daar gaat de opbrengst naar kankeronderzoek, maar wij willen specifiek de ALS Liga steunen.”
Katrien: “Organisatorisch komt er door die beslissing net iets meer bij kijken, maar het grote voordeel is dat we nu ook alles zelf kunnen bepalen. Onze aankomst zal bijvoorbeeld in Scherpenheuvel zijn, vlak bij het huis waar Eddy woonde. Na afloop van de tocht organiseren we er een groot straatfeest.”

Van waar komt de naam Moustachetic?
Kathleen: “De grote snor van Eddy is onze inspiratiebron geweest.”
Nele: “Ook het logo is gebaseerd op Eddy: een karikatuur van de typische toerist met de pet op en dan zijn gigantische snor erbij.”

Hoe pakten jullie de zoektocht naar sponsors aan?
Nele: “We zijn begonnen met het aanspreken van onze contacten.
Het project is ook in de media geweest, daardoor kwamen er heel wat mensen en bedrijven bij. Van Opel krijgen we bijvoorbeeld een busje om onze spullen te kunnen vervoeren tijdens de tocht. PRINTIX zal dat busje van de nodige reclame voorzien zodat alle sponsors op het busje staan. Ook Era en Flave, die de truitjes ontwierpen, hebben ons al enorm geholpen.”
Katrien: “We hebben ook een sponsormap opgesteld, een website en facebookpagina aangemaakt en zelf sponsors aangesproken. De truitjes, die we lieten ontwerpen, verkopen we nu ook aan de mensen die ons steunen.”
Nele: “Tijdens de laatste rit zal iedereen met die truitjes fietsen.”

Hoeveel geld hopen jullie in te zamelen?
Katrien: “We willen graag € 15.000 inzamelen. Om dat bedrag te halen, organiseerden we al een spaghettidag. Dat was een enorm succes! We hoopten op 150 mensen, maar uiteindelijk kwamen er meer dan 300.”
Nele: “We hebben ook een quiz en een fuif op poten gezet. Met de reeds georganiseerde evenementen en met de zomer in het vooruitzicht zouden we dat streefbedrag moeten halen. In de zomer hopen we nog een fietstocht te organiseren en misschien nog een tweede spaghettidag.”

Was het de eerste keer dat jullie zo’n project op poten zetten?
Nele: “Ja, en dat mag je zeker niet onderschatten. Het is een jaar waarin je moet zorgen dat je jezelf fysiek blijft trainen, maar ook heel wat organisatorische dingen moet doen.”
Kathleen: “Het organisatorische aspect had ik aanvankelijk een beetje onderschat. Ik was meteen te vinden voor de fietstocht, maar had er niet bij stilgestaan dat er zoveel organisatie bij zou komen kijken.”
Nele: “Ik vind het wel enorm mooi om te zien hoeveel mensen geëngageerd raken door wat wij doen. Heel je netwerk zet zich mee in, niet alleen om geld te geven, maar ook om echt de handen uit de mouwen te steken. Het brengt mensen dichter bij elkaar. Voor dit project kenden we elkaars familie bijvoorbeeld niet. Nu ken ik Katriens moeder wel, want zij zit bij elk evenement aan de kassa.”
Katrien: “Twee vrienden van ons zijn kinesist. Toen zij hoorden over ons plan, wilden ze meteen mee om ons te verzorgen tijdens de tocht zelf.”

Hoe bereiden jullie je voor op de Tour For Life?
Nele: “Door zoveel mogelijk te fietsen! Meestal traint iedereen apart tussen de shiften door, want we hebben bijna allemaal een job met onregelmatige uren.”
Kathleen: “Nu het mooier weer wordt, zal het vaker mogelijk zijn om samen te trainen, maar in de winter was dat behoorlijk moeilijk.”
Katrien: “Ik heb me ook professioneel laten begeleiden. Ik vind het moeilijk om zomaar zelf te beslissen hoe je je op zo’n inspanning voorbereidt. Met de trainingsschema’s die Filip Rigole voor mij opstelt, gaat dat een stuk beter. Ik probeer ook op mijn voeding te letten en heb mezelf voorgenomen om tijdens de maanden voor de tocht zo weinig mogelijk alcohol te drinken. Of dat ook gaat lukken, is nog maar de vraag (lacht).