Noor is 18 jaar en doet al 10 jaar atletiek. De laatste jaren heeft ze zich gespecialiseerd in hordelopen en heeft ze ondertussen al verschillende medailles gewonnen. In dit interview verdiepen we ons in de sport en hoe het haar leven heeft veranderd.
Tekst: Annalien Vercammen / Foto's: Gabriela Darius
Waarom ben je juist begonnen met hordelopen?
“In de meerkampen is dat een van de disciplines die je altijd moet doen en ik merkte wel heel snel dat het mij lag. Bij de jeugd heb ik ook veel horde wedstrijdjes gedaan en mijn trainer zei dan dat hij wel een toekomst daarin zag voor mij.”
Wou je dit altijd al professioneel doen, of is het gewoon zo gelopen?
“Nee, dat is zo gelopen bij mij. Het was begonnen als een hobby omdat ik merkte dat ik best snel was en dan heb ik eerst echt verschillende nummers gedaan, vooral voor het plezier. Hier en daar deed ik wel al wat wedstrijdjes. Eens dat ik naar Leuven ging, besefte ik dat ik meerkamp wilde gaan doen en dan was het rap duidelijk dat het niet meer was om te spelen en dat het wel echt serieus werd genomen.”
Heb je een grote inspiratie of een held?
“Niet per se in België, maar in het buitenland zijn er wel twee hordelopers die mij inspireren en dat zijn Zoë Sedney uit Nederland en Liz Clay uit Australië. Vooral Zoë is echt een voorbeeld voor mij. Zij is ook heel jong begonnen en maakt enorm veel progressie. Ze is nog maar 21 en doet nu al mee met de hoogste top en is naar de Olympische Spelen geweest. Naar haar kijk ik echt wel op.”
Hoe vaak train je precies? Is het goed, combineerbaar met je persoonlijke leven en school?
“Het is heel druk, ik train zes of zeven uur per week, verspreid over 2 of 3 trainingen. Meestal in Gent, dus ik pendel heel veel. Op school is het ook heel druk. Dus op dat vlak is het wel heel pittig. Het laatste jaar heb ik mijn sociaal leven een beetje meer losgelaten. Ik had het daar heel moeilijk mee en ik wilde vooral ook alles altijd blijven combineren, maar dat was gewoon niet meer haalbaar. Dat is wel iets dat ik naar volgend jaar toe, wanneer ik ga verder studeren, terug wil oppikken: meer mijn vrienden zien en is afspreken.”
En wat is je grote droom of heb je die misschien al bereikt?
“Mijn grote droom is natuurlijk doorbloeien, een contract bij Sport Vlaanderen en ook in het buitenland veel wedstrijden doen. Ik wil het liefst gewoon zo veel mogelijk ervaring opdoen. Mijn eerste doel voor dit jaar is om naar het EK te mogen. In België zijn de limieten daarvoor heel streng. Je hebt de limieten van de organisatie van de Europese atletiek zelf, maar België heeft het financieel niet zo breed, waardoor ze de limieten nog strenger zetten. Daardoor kunnen er eigenlijk maximaal maar een tiental atleten gaan vanuit heel België. Dat is heel weinig.”
Komt hordelopen met veel vooroordelen?
“Ja, sowieso! Het ‘ideaal figuur’ van atleten is zo’n typisch ding. Iedereen denkt dat we er allemaal graatmager uitzien en super gespierd zijn. Dat beeld wordt de laatste jaren wel iets meer doorprikt dus dat vind ik goed. Voor de rest loop ik sinds dit jaar mee met de hoge afstand bij de volwassenen en ik merk soms dat zij wel heel schichtig kunnen zijn naar mij toe omdat ze het niet leuk vinden dat iemand die zoveel jonger is opeens hun podiumplek afpakt.”
En dan helemaal aan de andere kant, hoe ga je om met verlies?
“Ik zal nooit beginnen wenen of schreeuwen. Ik kan wel even lastig zijn, maar eerder lastig op mezelf. Bijvoorbeeld bij het EK: ik had soms het gevoel dat ik er beter mee om kon dan mijn omgeving. Ik was toen van “Ja oké, het is nu zo, ik heb mijn best gedaan”. En natuurlijk vond ik het heel jammer en kan ik wel denken “ah als ik dat en dat een beetje beter had gedaan…”, maar je kunt het moment natuurlijk niet terugdraaien. Ik zou mezelf nooit wekenlang iets verwijten.”
Iedereen denkt dat we er allemaal graatmager uitzien en super gespierd zijn. Dat beeld wordt de laatste jaren wel iets meer doorprikt.- Noor
Wil je dit voor heel je leven gaan doen?
“Nee sowieso niet. Ik wil volgend jaar gaan studeren. Natuurlijk blijft het doel om een contract te krijgen bij Sport Vlaanderen, maar ja, je weet nooit wat de toekomst brengt. Misschien raak ik wel geblesseerd en kan ik nooit meer sporten.
Sport Vlaanderen werkt ook op basis van diploma's, dus als ik nu zou stoppen, volledig voor sport zou gaan en opgepikt zou worden. Ja, dat zou ook ik ook niet heel dik betaald worden denk ik.”
Heb je tips voor andere mensen die hun sport professioneel willen doen?
“De beste tip die ik kan geven is hard werken en goed trainen, want het is al vaak bewezen als je hard werkt dat je er komt. Begin met de basis. Het heeft geen nut om hele lange hordereeksen te beginnen te lopen als je de techniek niet kent of je de basis niet hebt, dus begin daarmee en bouw het rustig op.”
