Zes creatieve zielen kwamen van september tot april iedere week samen in het Stadhuis van mijnLeuven om er een eigen kostuum te ontwerpen én uit te werken. Voor dat ontwerp baseerden deze dames zich op één van de vele verhalen die schuilgaan achter de beelden op de historische stadhuisgevel. Het resultaat? Een reeks prachtige creaties die een hedendaagse blik geven op onze mooie, Leuvense geschiedenis. Eén voor één te bewonderen tijdens de Erfgoeddag op 21 en 22 april.
Tekst: Ann-Sofie Claes / Foto’s: Moyra Delafonteyne
Luna Goiris (19), studeert Orthopedagogie in Gent: “Toen ik nog in het middelbaar zat, studeerde ik kunst. Dat creatieve mis ik nu wel, want dat komt niet meer aan bod nu ik orthopedagogie studeer. Samen met een groep vrienden van het middelbaar besloot ik mij daarom in te schrijven voor het project Kostuum in LAB. En daar ben ik eigenlijk heel blij om. Want dankzij het project kreeg ik de tijd om vier maanden lang te experimenteren met het smelten van stoffen en van plastiek. Om dan pas te beginnen aan de effectieve uitwerking van mijn kostuum.”
“Als inspiratiebron koos ik het beeld ‘Dorothea De Maagd’. En dat was eigenlijk puur op basis van haar uiterlijk. Ze had een schaal met bloemen vast en ik wist al van bij het begin dat ik graag iets met bloemen wilde doen. Daarnaast heb ik ook het feit dat ze maagd is, verwerkt in mijn kostuum. Vooral dan door witte en doorschijnende stoffen te maken en gebruiken.”
“Mijn uitwerking verliep vrij vlot. Al is het wel veel ‘prulwerk’ natuurlijk. En ja, het vroeg opstaan is ook wel een minpuntje (lacht). Ik keek er af en toe wel tegenop om elke zaterdag om 9.30 uur aan het Stadhuis van mijnLeuven te staan. Maar eens ik er was, was het wel altijd heel erg tof. Bovendien is deze locatie, het stadhuis, echt een toplocatie.”
Isabeau Desmet (19), pas afgestudeerd en op zoek naar een job: “Ik schreef mij in voor het project omdat ik samen met mijn vrienden graag nog eens iets samen wilde doen. Net als vroeger, toen we bij elkaar in de klas zaten. Een aantal maanden aan een eigen kostuum werken, leek mij dan ook ideaal.”
“Ik ben erg lang bezig geweest met het ontwerpen van mijn kostuum. Vooral daar is veel tijd in gekropen. Ook vond ik het vrij moeilijk om een beeld te kiezen waarop ik mij zou baseren voor mijn ontwerp. Uiteindelijk liet ik mij vooral inspireren door de verhalen achter de beelden. En wat mij opviel was dat er veel gezegd werd over water en ‘de bron van het leven’. Met dat terugkerend aspect besloot ik dan ook iets te doen. De volgende stap was dan het experimenteren met stoffen en stenen. Die stenen brachten een zeker reliëf in de stof, wat mij wat deed denken aan koraal. Tot slot besloot ik om een schitterende stof toe te voegen aan mijn kostuum, om zo de weerkaatsing van het water weer te geven.”
“De uitwerking van mijn kostuum verliep vrij goed. Maar ik heb mijn kostuum wel een paar keer mee naar huis genomen om te voorkomen dat ik op het einde van de rit in tijdsnood zou komen. Het leukste aan het project vind ik dat ik wekelijks kon samen zijn met mensen die ik goed ken. En dat we samen konden werken aan iets wat we allemaal enorm leuk vinden.”
Kaat Uytterhoeven (19), studeert Publiciteit in ColomaPlus Mechelen: “Ik sloot mij aan bij het project omdat een aantal vrienden van mij graag wilden meewerken aan Kostuum in LAB. En ook omdat het mij gewoon een erg leuk project leek natuurlijk, waar ik samen met mijn vrienden aan een gemeenschappelijke interesse kon werken. Het project zelf begon voor mij met het uitzoeken van een interessant beeld. Lien, onze begeleidster, bracht hiervoor een boekje mee met alle beelden van het stadhuis. Uit alle opties koos ik voor ‘Mercator’, diegene die bezig was met de kaarten. Hij sprak mij aan omdat hij een concreet voorbeeld weerspiegelde, en daar kon ik mij een helder beeld bij voorstellen.”
“Ik experimenteerde in totaal zo’n 2 maanden met textiel en ontwerp vooraleer ik effectief begon aan mijn effectieve uitwerking. Die uitwerking verliep wat moeizaam, want ik wist ook niet hoe alles in elkaar zat, wat materiaal enz. betreft. Gelukkig kregen we veel hulp van Lien, die ons vanuit Jonna vzw veel bijleerde. Voor mij was Kostuum in LAB vooral een mooie ervaring waar ik veel uit geleerd heb.”
Moranne Van Oers (26), volgt een opleiding Modetechnologie in Gent: “Toen ik de uitnodiging voor Kostuum in LAB zag passeren op Facebook, dacht ik ‘dit is echt wat ik nodig heb’. Ik ben niet super creatief, maar heb wel af en toe een creatieve uitlaatklep nodig. En daarvoor was Kostuum in LAB ideaal. Voor mijn kostuum liet ik mij inspireren door ‘De Kuise Susanna’. Vooral het verhaal achter het beeld vond ik interessant. En dan heel specifiek de boom die in het verhaal aan bod komt. Iets heel concreet waarop ik mij graag wilde baseren. Ik had al snel een uitwerking voor mijn bovenstuk, maar de uitwerking van de rest van mijn kostuum kwam eerder in fasen. Ik verwerk heel wat takken en mos in mijn kostuum, die een weerspiegeling zijn van de boom. Puur technisch liep die uitwerking redelijk vlot. Dankzij mijn opleiding als kleermaker weet ik mijn ideeën goed te realiseren. Maar ik probeerde ook een aantal technieken uit die nieuw waren voor mij. Een goede uitdaging voor mij.”
“Net als de anderen sluit ik mij aan bij het feit dat het niet altijd gemakkelijk was om elke zaterdag vroeg in actie te schieten. Maar de toffe groep en de leuke sfeer maakten die opoffering ruimschoots goed. Ook een pluspunt vond ik dat ik zowel op technisch als creatief vlak helemaal los kon gaan.”
June Adams (20), studeert Illustratie in Sint-Lukas in Gent: “Meedoen aan Kostuum in LAB leek mij een heel leuk idee, vooral ook omdat ik het samen met mijn vrienden kon doen. Gewoon leuk bezig zijn met allerlei artistieke en creatieve dingen. Vanaf de 2de les al wist ik op welk verhaal ik mijn ontwerp wilde baseren en vanaf les 4 begon ik aan de uitvoering van mijn ideeën. Hiervoor ging ik aan de slag met het verhaal van een beeld waarbij 42 kindjes werden opgegeten door een beer. Dat bracht ik tot uiting door allemaal poppetjes en een berenhoofd als hoed te maken. Desondanks dat ik snel was begonnen met de uitwerking, vroeg mijn kostuum tot op het einde veel werk. Maar ik had er alle vertrouwen in dat het goed zou komen.”
“Voor ik meedeed aan Kostuum in LAB kon ik al wat naaien omdat ik er al zelf mee bezig was. Maar dankzij het project leerde ik veel bij, ook dankzij de hulp van Lien natuurlijk. Het project heeft mij dan ook positief verrast. En de realiteit heeft mijn verwachtingen overtroffen. Het moeilijkste vond ik het combineren van Kostuum in LAB met de activiteiten waar ik al mee bezig was. En ook het stellen van prioriteiten."
Stefanie Van Der Sypt (23), volgt een master Kunstwetenschappen: “Ik kwam de open call voor dit project toevallig tegen op Facebook en vond het best interessant klinken. In mijn opleiding kwam ik in contact met modegeschiedenis en historisch kostuum en ik naai en creëer ook cosplay kostuums voor mezelf als hobby. De link was dus snel gelegd.”
“Ik richtte me niet op een specifiek beeld van het stadhuis, maar op het volledige stadhuis zelf. Alle kleine sculpturen tonen Bijbelse taferelen in twee scènes: één van misdaad en één van straf. Dit verhaalt heel duidelijk over het stadhuis als plaats van gerechtigheid én vergelding. Die geschiedenis van het gebouw was mijn inspiratie. Voor ik materialen selecteerde lag mijn kleurenpatroon al vast, omdat net de symboliek van bepaalde kleuren belangrijk is in mijn ontwerp. Op basis daarvan ging ik dan zoeken naar geschikte materialen en stoffen en kwam ik vooral uit op velours en satijn.”
“We liepen soms wel eens tegen technische limieten van het materiaal aan en dan waren aanpassingen nodig, maar het was vooral ook een erg fijne en leerzame ervaring. De vrijheid die we kregen om creatief aan de slag te gaan en de professionele ondersteuning maken van het geheel een herinnering om niet snel te vergeten. En je eigen ontwerp stukje bij beetje tot leven zien komen is machtig!”