Karolien serveert de ideale cocktail van recyclage en creativiteit

Als de naam Karolien Verbanck geen lichtje doet branden, dan zal het programma ‘Rok&Rol’ dat hoogstwaarschijnlijk wél doen: van dit Leuvense naaiwonder hebben we nog lang niet alles gehoord! Van werken met een boormachine tot naaien en moestuinieren, deze straffe madam heeft het allemaal in zich. En hoe kleiner het budget, hoe groter de voldoening!

Karolien, wat deed je voor het tv-programma Rok&Rol?
“Ik heb eerst meubelontwerp in Mechelen gestudeerd en ben daarna aan de slag gegaan in het communicatie- en interieurteam van Ikea. Ik mocht er o.a. de tentoongestelde kamers inrichten, echt heel tof om te doen! Nadien heb ik in Gent nog een jaar verpakkingsontwerp bijgestudeerd.”

“Een paar jaar geleden ben ik dan bij ’t Leuvens Stiksel gegaan, waar er natuurlijk regelmatig gepraat werd over de hele hype van bloggers en naaien die toen erg aan de gang was. Er waren destijds zo’n 5 à 6 populaire Vlaamse blogsters, en toen rees de vraag: waarom begin ik zelf mijn eigen blog niet? Het is leuk om je creaties aan familie en vrienden te laten zien, maar het is nóg leuker wanneer je dat aan een groter publiek kan doen. En zo ben ik uiteindelijk regelrecht de hype ingesprongen, met als resultaat: Petit Karo.”

Hoe heeft Vitaya je toen opgepikt? Zag je een eigen programma meteen zitten?
“Het productiehuis Sultan Sushi had mij een mailtje gestuurd via mijn blog. Ze zochten oorspronkelijk een jonge dertiger met kindjes om het programma te presenteren, dus eigenlijk was ik niet de persoon die ze nodig hadden. Het was dan ook een hele verrassing toen ik een telefoontje kreeg met de vraag ‘Heb je zin om eens een proefopname te doen?’. Voor ik het goed en wel besefte, presenteerde ik mijn eigen tv-programma! Ik ben er gewoon echt letterlijk ingerold.”

“De reden waarom ik toen ‘ja’ heb gezegd? Omdat ik mensen wil engageren om de handen uit de mouwen te steken. Als ik iemand kan aanzetten om eens een boormachine vast te pakken ‘omdat die Karolien van op televisie dat ook kan’, dan ben ik in mijn opzet geslaagd.”

Heb je veel inbreng in het programma?
“Jazeker! Ik sta erop dat de meerderheid van mijn ideeën eerst getest wordt voordat we beginnen met opnemen, en ik sta achter alles wat ik maak. Veel van de ontwerpen komen ook tot stand door het brainstormen naar ideeën met het team.”

Waar haal je je inspiratie vandaan?
“Echt van overal: het dagelijkse leven rondom mij, onverwachte dingen die me opvallen. Ook van Pinterest en andere blogs. We letten er bij Vitaya wel altijd op dat het niet gewoon copy-paste is, het moet nog altijd een origineel en uniek ontwerp zijn dat haalbaar is.”

“Ten tijde van Petit Karo bevond ik mij echt in een ‘community’ waar je de hele tijd ideeën met andere bloggers kon uitwisselen: ik gaf inspiratie maar deed er ook op. Dat vond ik een geweldig concept.”
Loopt de uitwerking van een idee steeds probleemloos? Of is het vaak ‘trial and error’?
“Ik ga er niet om liegen. Soms is de uitwerking van een idee helemaal niet wat ik in gedachten had. Natuurlijk mislukt er al eens iets wanneer ik bezig ben met opnames van Rok&Rol! Maar de afspraak is dan, gewoon voortdoen. Dat is heel realistisch ook.”

“Soms heb ik ook ideeën waar ik eerst heel enthousiast over ben, maar waarvan ik nadien denk: dat gaat nooit lukken. Maar dat is niet erg, want daar komen dan ook weer andere ideeën uit voort die wél haalbaar zijn. Mijn motto is: als je het niet probeert, dan weet je ook niet of het je zal lukken.”

Je bent graag creatief bezig met een zo klein mogelijk budget. Waarom?
“Ik vind dat alles budgettair haalbaar moet zijn, en dat is ook in ‘Rok&Rol’ zo. Wanneer je een afgedankt kledingstuk kan omtoveren tot je nieuwe favoriete kleedje, brengt dat echt een geweldig gevoel teweeg. Het heeft je amper iets gekost, het is uniek en het is helemaal van jou. Het feit dat ik nu een job heb en geld verdien, verandert daar helemaal niets aan. Je moet het zo zien, je kan met een dure stof een rok maken die minder mooi blijkt te zijn dan eentje die je kan kopen in de winkel, of je kan met een beetje creativiteit een kleedje van 1 euro verstellen tot een nieuw stuk en er een goed gevoel aan overhouden.”

“Daarnaast vind ik dat we gigantisch veel weggooien binnen onze maatschappij. Dus als je met een creatieve twist van een oude stoel een leuk interieurstuk kan maken en zo de afvalberg verkleint, mag je best tevreden zijn. En het stimuleert natuurlijk ook je creativiteit. Als je een kledingstuk wil verstellen, dan heb je al een basis waarop je kan verder werken en waarop je je eigen inspiratie de vrije loop kan laten.”

“Het kernidee van ‘Rok&Rol’ is simpel: het voor iedereen doenbaar zijn. Het is nooit de bedoeling geweest om een eliteprogramma te maken waarbij het uitvoeren van een project een ‘droom’ blijft in plaats van een realiteit. Het is trouwens ook crisis, dus recycleren is daar een logisch gevolg van.”

Is Rok & Rol een voltijdse job voor jou? Of ben je daarnaast ook nog met andere projecten bezig?
“Het tv-programma presenteren is inderdaad een voltijdse job op dit moment. Ik ben ook nog heel hard bezig met bloggen, maar door de tussenkomst van het merk ‘Rok&Rol’ heb ik ‘Petit Karo’ even in een hoekje moeten zetten. Het zou erg verwarrend worden voor de kijkers mochten de twee merken (Rok&Rol en Petit Karo) door elkaar lopen.”

“Wat ik ook doe, is het opvolgen van de ‘Rok&Rol’ Facebookpagina. Ik sta erop dat ik alles zelf beheer en dat ik de dagelijkse berichten van de kijkers eigenhandig voorzie van een antwoord. Iets wat toch redelijk wat tijd in beslag neemt. Daarnaast ben ik ook nog volop bezig met het verbouwen van mijn huis en heb ik dit jaar gewerkt aan een nieuw boek over moestuinieren, dat sinds november in de winkels ligt.”

Ben je al lang bezig met moestuinieren?
“Nee eigenlijk niet! Toen ik eraan begon, wist ik er helemaal niet veel over. Ik ben daarom bij veel mensen – waaronder dan vooral de iets oudere generatie zoals mijn oma en opa – gaan aankloppen om wat ervaring op te doen. Mijn boek is dan ook vooral het resultaat van mijn groeiproces. Zo kan je van begin tot einde volgen hoe ik 1 are gras omtover tot een bloeiende moestuin.”

Als je er niet veel van af wist, waarom besloot je er dan een boek aan te wijden?
“Omdat ik niet meteen het juiste boek vond toen ik ongeveer een jaar geleden mijn huis kocht en ik een eigen moestuin wilde beginnen. Ik zocht er eentje met veel prentjes en een minimum aan tekst, zo’n uitdagend boek dat je meeneemt naar de tuin om meteen te zien hoe het moet. Op dat moment dacht ik bij mezelf, ‘Waarom schrijf ik er zelf niet één?’.”

“Wanneer je je eigen groenten kweekt, weet je tenminste waar alles vandaan komt. Het is een grote luxe gewoon in je moestuin te kunnen rondsnuisteren en wat bij elkaar te kunnen flansen als je eens niet weet wat je ’s avonds op tafel wil zetten. Bovendien is het voor mij ook een manier om met mijn handen bezig te zijn, net zoals mijn werk. Gewoon verstand op nul en het groeiproces van minuscuul zaadje tot groente op je bord voor je ogen zien gebeuren. Niets zo leuk als dat!”