Ann-sofie Geybels is 17 jaar oud, woont in Herent en is laatstejaar op het HDC. Van jongs af aan heeft ze een passie en talent voor ondernemerschap en organisatie op school, op het speelplein en binnenkort ook in Guatemala. Voor dit interview hebben we afgesproken tijdens een van haar grootste projecten: HDC-rock.
Tekst: Hannah Decock / Foto's: Masja Dolya & Hannah Decock
Ann-Sofie, kan je me uitleggen waar je allemaal mee bezig bent?
Ann-Sofie: “Ik ben zowel binnen als buiten school bezig met dingen te ondernemen. Binnen school ben ik bezig met HDC-Rock, een klein festival binnen mijn school te organiseren. Ik ben één van de twee trekkers. Daarnaast ben ik ook voorzitter van SWITCH, dat is een programma voor conflictbemiddeling binnen de eerste graad op onze school. Ook zit ik in veel kleine werkgroepen zoals Jaarboek, Chrysostomos en Oxfam wereldwinkel. Buiten school ben ik heel actief binnen de stuurgroep van speelplein Herent en zijn we bezig met een vrijwilligersreis naar Guatemala te regelen. Het is de bedoeling om in september 2023 een inleefreis te houden naar Guatemala met een groep om te zien hoe jongeren daar hun plek kunnen vinden en hoe zij zich bezighouden met de animatie van jongeren. Wij willen ook uitzoeken of we een deel van hun cultuur en werking kunnen integreren naar onze werking zodat we onze werking optimaal en toegankelijk voor iedereen kunnen maken.”
Kan je me nog wat meer vertellen over SWITCH?
“Switch is een uniek project dat we hebben op onze school. Het houdt eigenlijk in dat er 6de jaars opgeleid worden om conflicten en pesterijen bij de jongere jaren op te lossen. In het begin van het jaar wordt er een weekend georganiseerd waar een aantal 6dejaars op mee mogen. Ze leerden daar om te gaan met conflicten en ruzies en samen een oplossing te zoeken. Op onze smartschool is er een meldknop waar mensen op kunnen duwen als er een probleem is. Die melding komt bij mij terecht en dan zoek ik de juiste switch-er om te gaan bemiddelen of om het conflict eventueel naar de directie door te sturen. Ook organiseer ik de maandelijkse vergaderingen om te zien hoe we een betere aanpak kunnen hebben. Ik vind dit project heel belangrijk en het is ook een groot succes omdat we het welbevinden van de jongste jaren heel belangrijk vinden. De drempel om met een leerling te praten is natuurlijk ook minder groot dan met een personeelslid van de school.”
Het wordt mij vaak gezegd dat ik met te veel tegelijk bezig ben- Ann-Sofie
Waarom ben je zo hard bezig met zoveel dingen ondernemen op zo een jonge leeftijd?
“Het wordt me vaak gezegd dat ik te veel bezig ben met van alles en dat is wel waar, het is soms heel uitputtend. Maar het is vooral ook een heel leerrijk proces waar ik dan weer mentale energie uithaal, dat geeft me dan weer nieuwe energie om een nieuwe uitdaging aan te gaan. Ook weet ik dat met alles wat ik nu leer, ik er later veel aan ga hebben. Daarnaast vind ik het sociale aspect fantastisch. Ik hou ervan om sociaal bezig te zijn en met mensen samen dingen te ondernemen. Dat is misschien wel het leukste: het samenzijn met anderen. Vooral het helpen van jongeren vind ik belangrijk en zorgen dat iedereen zich goed voelt.”
Kan je me wat meer vertellen over HDC rock? Je grootste project?
“HDC Rock” is een muziekfestival op onze speelplaats dat vroeger om de twee jaar plaatsvond. Het wordt voornamelijk georganiseerd door leerlingen en wordt ondersteund door leerkrachten. We doen dit voor het welzijn van de leerlingen als ontspanning en de opbrengst gaat naar een goed doel. Dit jaar is het de 28ste editie, maar de laatste editie was 6 jaar geleden aangezien er jarenlang geen engagement meer voor was. Maar Evi (mede-trekker) en ik hebben besloten om het dit jaar terug uit de grond te stampen.”
Al dat extra werk voor school levert jammer genoeg geen punten op- Ann-Sofie
Was het moeilijk om een festival terug uit de grond te stampen?
“Ja, het was zeer moeilijk omdat het zo lang geleden was dat de laatste editie plaatsvond. We zaten toen in het 6de leerjaar dus er was geen enkele leerling die ervaring had. Tussen de leerlingen was de bekendheid er ook niet omdat niemand al in het middelbaar zat bij de vorige editie. Ook zijn er veel leerkrachten die hier aan meehielpen op pensioen. We hebben dus eigenlijk een heel nieuw festival gemaakt maar met dezelfde naam (lacht). Er ontbraken documenten waardoor er geen draaiboek was dus we moesten eigenlijk alles zelf uitzoeken. Daar kroop extreem veel tijd in. Het gaf ons wel de kans om het helemaal zelf uit te zoeken en het festival helemaal te maken zoals wij dat wilden. Daaruit hebben we wel echt veel kunnen leren. En zijn we volledig de weg uit kunnen gaan die dat wij wouden. Er kwam veel meer bij kijken dan we dachten. We wilden bijvoorbeeld een vergunning aanvragen bij de stad en dachten dat we dat redelijk snel konden doen, bleek dat we eerst een heel veiligheidsplan moesten maken met professionele security. Ook dachten we dat we voor de sponsors eigenlijk gewoon bij een bedrijf konden aankloppen en geld konden krijgen, maar uiteindelijk moesten we een heel sponsorboekje maken enzo. Uit zo’n dingen leerden we natuurlijk heel veel maar gaf ons soms ook kleine stressjes aangezien de deadlines redelijk strak waren.”
Wie zat er allemaal in het team?
“Het waren vooral leerlingen uit het 6de middelbaar en enkele uit het 4de middelbaar. Er waren ook twee leerkrachten die meededen, dat waren Mevrouw Vangerven en Mevrouw Nys. In totaal bestond onze werkgroep dus uit ongeveer 17 man. Aangezien niemand echt ervaring had waren het voornamelijk Evi en ik, de twee trekkers, die alles in goede banen moesten leiden.”
Desnoods halen ze me over twee jaar uit de les aan de universiteit als ze mij nodig hebben- Ann-Sofie
Nam het leiden veel tijd in beslag?
“Het hing er een beetje vanaf, sinds november hadden we bijna wekelijks twee vergaderingen waar ik altijd wel een uur aan kwijt was en waar veel voorbereiding aan te pas kwam. Tijdens schoolweken was het dus wel heel druk. Tijdens vakanties was het natuurlijk wel wat rustiger want dan waren er geen vergaderingen dus was ik er maar een aantal uren aan kwijt. De laatste drie maanden is het wel echt ongelooflijk druk geweest. Het is vaak zo geweest dat ik na school direct thuis kwam, direct ging zitten aan mijn bureau en dan 4 uur aan een stuk bezig was. Al dat extra werk voor school levert jammer genoeg geen punten op. Ik merk wel dat mijn punten niet mijn prioriteit zijn, maar het is niet rampzalig dus ik ga gewoon door! (lacht)”
Gaat het vanaf nu een tweejaarlijkse editie worden?
“Ik hoop het uit de grond van mijn hart, het zal een beetje liggen aan de 4e jaars van nu die 6des zijn bij de volgende editie. We hebben heel hard gewerkt om dit in orde te brengen. We hebben ons best gedaan om een draaiboek te maken zodat de drempel voor volgende jaren minder groot is. We hebben alvast aan iedereen gezegd dat ze ons altijd kunnen bereiken als ze ons binnen twee jaar nodig hebben. Desnoods halen ze me uit de les aan de universiteit in de toekomst! Het was echt een super leerrijke en leuke ervaring!”
Je bent zo jong en zo geëngageerd! Wat zijn je toekomstplannen? Wil je verder iets doen met ondernemen?
“Het plan is om Rechten-Politiek te doen. Zo kan ik nog veel leren over België en de wereld. Ik heb een groot rechtvaardigheidsgevoel. Ik wil de structuren van verschillende landen leren en zien hoe je daar dingen kan veranderen zodat iedereen tot hun recht kan komen. Ik ben vooral geboeid door Zuid-Amerika en ik hoop dat ik in de toekomst later dingen kan organiseren zodat iedereen zijn plek kan vinden en dat de wereld een betere plek wordt. Het organiseren zal dus zeker iets zijn wat ik in de toekomst ga blijven doen.”
