Xavier over zijn blog 'Wat de jeugd denkt'

Sinds begin dit jaar schrijft de 15-jarige Xavier Vermeulen zijn ideeën neer op de blog "Wat de jeugd denkt". Hij omschrijft zichzelf als ‘een tiener met een mening’, en dat is niet gelogen! Wekelijks laat hij zich uit over actuele thema’s en vertegenwoordigt daarmee een stem die in de traditionele media maar zelden gehoord wordt: die van de minderjarigen.

“Ik dacht altijd al veel na over actualiteit en politiek, maar ik kon mijn gedachten nooit echt met iemand delen. Bovendien verschijnen jongeren enkel in de media als het gaat over onderzoeksresultaten of vandalisme. Zelden tot nooit verschijnt een tienermening in het nieuws. Met mijn blog kaart ik dit probleem aan.”

“Mijn eerste post was heel spannend voor mij. Het gevoel dat iedereen mijn mening kon lezen, was best speciaal. Gelukkig waren de meeste reacties positief. Vrienden zeggen me dat ik goed schrijf, of vinden het leuk dat iemand eindelijk hun mening durft te verkondigen. Soms krijg ik ook wel eens negatieve reacties van jongeren die het allemaal flauwekul vinden, maar dat is gelukkig een kleine minderheid. Van volwassenen heb ik nog geen negatieve reacties gekregen. De meesten staan, denk ik, wel open voor de tips die ik hen geef, net omdat ze zelden geconfronteerd worden met de visie van een jongere. Mijn ouders staan ook achter mijn blog. Aanvankelijk reageerden ze verrast, maar intussen lezen ze mijn posts en vinden ze het goed.”

“Ik schrijf vooral over onderwerpen die jongeren aangaan. Onderwijs en jeugdbeleid komen vaak aan bod. Voorlopig schrijf alleen ik voor de blog, maar het is mogelijk dat in de toekomst ook andere jongeren (opinie)stukken schrijven. Veel tijd neemt het bloggen niet in beslag. Ik schrijf niet op een vast moment; meestal krijg ik een idee doordat ik iets gezien heb in het nieuws of ergens over gepraat heb met vrienden. Ik maak dan snel een korte opzet op mijn gsm en schrijf thuis alles uit.”

"'Wat de jeugd denkt' is zowel voor jongeren als voor volwassenen bedoeld. Ik wil jongeren aanzetten om zelf na te nadenken en een mening te vormen. Daarnaast wil ik volwassenen tonen dat, wanneer ze met andere ogen naar hun kinderen kijken, ze misschien wel eens positief verrast kunnen worden. Volgens mij kampen heel wat jongeren met dezelfde frustratie, maar weten velen van hen niet hoe ze hun mening kunnen uiten. Met mijn blog wil ik traditionele media dan ook aanzetten om meer jongeren aan het woord te laten. Als een nieuwsitem over jongeren gaat, waarom laat je dan geen jongere aan het woord?”

“Volwassenen lijken het idee te hebben dat tieners naast school alleen maar bezig zijn met gamen, televisiekijken en uitgaan. Vanaf het moment dat je 18 wordt, verandert dat opeens. Ik denk dat dat beeld fout is. Natuurlijk zijn er jongeren die alleen maar gamen en niet met andere dingen bezig zijn, maar er zijn er minstens evenveel die wel nadenken over de actualiteit.”

“Met mijn blog wil ik volwassenen doen inzien dat jongeren ook goede ideeën kunnen hebben. Uiteraard kijken wij anders naar dingen dan iemand die twintig jaar ouder is, maar anders is niet altijd slechter. Soms biedt een frisse blik net nieuwe inzichten. Daarom vind ik het jammer dat jongeren niet mogen stemmen. Door jongeren stemrecht te geven, zouden politici – in de hoop stemmen te vergaren – misschien vaker naar jongeren luisteren. Een verandering in het onderwijsbeleid zou ook een goede aanzet kunnen zijn om jongeren meer inspraak te geven. Jongeren hebben nu vaak onvoldoende kennis om hun mening goed te kunnen uiten.”

“Intussen telt mijn blog elke week zo’n twee- tot driehonderd bezoekers. In totaal zit ik op 2000 weergaven. Dat zijn geen gigantische aantallen, maar ik ben er toch best trots op. Het gebeurt ook regelmatig dat mensen mijn blog lezen en me contacteren. Zo was ik onlangs te horen op Radio 1 in het programma Hautekiet. Op het einde van dat programma nodigen ze telkens iemand uit om in één minuut zijn of haar mening te verkondigen. Ik voelde me behoorlijk vereerd toen ik daar mijn zegje mocht gaan doen.”