"Vingers kruisen en hopen dat alles verkocht geraakt"
Een eigen zaak starten en je eigen baas worden, doorgaans doe je dat niet voor je 25e. Maar in GO! Atheneum De Ring zijn ze vanaf hun 15e al zaakvoerders. De vijfde- en zesdejaars Economie worden er geprikkeld met ondernemerschap waarin hun talenten worden uitgespeeld en ze kunnen experimenteren met allerlei nieuwe dingen. Het opstarten, runnen en doen groeien van een business, dat is natuurlijk niet evident. We gingen ons licht eens opsteken en visten uit hoe dat precies in zijn werk gaat.
Tekst & foto’s: MIJNLEUVEN
Ik kom toe in GO! Atheneum De Ring om een aantal jongeren te interviewen over ondernemerschap. Drie vijfdejaars zitten rustig op me te wachten. We maken even informeel kennis, maar dan wordt het al snel serieus. “Ik zou later echt graag mijn eigen business op poten zetten. Plannen maken, mensen rekruteren en mijn eigen baas kunnen zijn, dat zou ik geweldig vinden!” klinkt het bij Kauãn (16). En hij is niet alleen. De vijfdejaars Economie zijn hier behoorlijk enthousiast als het op ondernemen aankomt. Samen, ze zijn met een twintigtal, beheren ze de wereldwinkel van de school, sinds dit jaar ook gekend als StoRing. Een hele uitdaging, waarbij het team wordt opgesplitst in zeven subteams. “Iedereen heeft verschillende kwaliteiten en die moet je juist kunnen inzetten. Daarom hebben we in het begin goed met elkaar gebabbeld en dan de teams verdeeld.”, aldus Ruth (15). Elke jongere heeft dus zijn specifieke taak en vormt een onmisbare schakel in de onderneming. En dat werkt, want de wereldwinkel groeit dit jaar uit tot een succesverhaal. Dante (15) en Kauãn weten heel goed waarom: “Pas sinds dit jaar krijgen de leerlingen de volledige coördinatie en organisatie van de winkel in handen. We hebben een hele nieuwe marketingstrategie uitgebouwd, enquêtes gedaan en nieuwe vrijwilligers aangetrokken. We staan via Instagram constant in contact met onze klanten, waardoor we ons aanbod kunnen afstemmen op hun wensen, aangevuld met leuke acties."
“Dat wij de theorie meteen mogen toepassen in de praktijk, is zo ontzettend nuttig.” weet Dante ons nog te vertellen. “De ervaring die wij hiermee opdoen en de uitdagingen die het ons stelt, zou misschien wel moeten opengesteld worden naar iedereen.”, gaat hij verder. Niet alleen leerlingen economie kunnen voordeel doen bij het proeven van een mini-onderneming. Er valt voor iedereen wel wat uit te leren. Ruth: “Ik heb superveel geleerd over samenwerken. En niet zoals bij het maken van een groepswerk he. Echt leren inspelen op elkaar, vertrouwen op elkaar en verantwoordelijkheden opnemen. Als wij geen geoliede machine zijn, valt het op zijn gat.” Uiteindelijk heeft Kauãn het laatste woord: “Wij doen dit allemaal onbetaald!” Een lachsalvo galmt door de zaal en ik neem afscheid van deze drie sympathieke, enthousiaste jonge doeners.
Iedereen heeft verschillende kwaliteiten en die moet je juist kunnen inzetten- Ruth
De vijfdejaars maken plaats voor die van het zesde, en het wordt al snel duidelijk dat ondernemerschap bij hen naar een nog hoger niveau wordt getild. Met de jaren komt de ervaring, en dat hebben deze jongeren nodig om te slagen in hun missie. “Wij starten echt van nul he. Van het bedenken en uittekenen van een idee tot het maken en verkopen van een product.”, weet Gudrun (17) ons te vertellen. En dat daar nog veel meer bij komt kijken, knoopt Kwinten (17) me al snel goed in de oren: “We proberen echt met alles rekening te houden. Duurzaamheid, een ecologisch verantwoord product, een communicatieplan,…”. “En vergeet de financiële kant van de zaak niet!”, gooit Liv (16) er snel nog tussen. Het valt me na een paar minuten al op dat deze drie straffe jongeren een pak meer ervaring hebben met ondernemerschap dan ikzelf. Hoe kan het ook anders, elk van hen hebben met een eigen team op een paar maanden tijd een product bedacht, ontworpen en geproduceerd. En ondertussen zijn ze allemaal zo goed als klaar voor de verkoop.
Kwinten en zijn team gooien zich op het zeefdrukken van kledij. Met eigen ontworpen illustraties en op ecologisch verantwoorde kledij: tweedehands of met bio-label. Gudrun ontwierp met haar collega’s een flowganiser om op bureaus te zetten. Je kan daar dan bijvoorbeeld je pennen én een plantje in kwijt. De naam is al even geniaal als het product. In het team van Liv haalden ze hun inspiratie dan weer bij festivals. Een grote rugzak mag daar niet binnen, dus produceren zij kant- en klare fannypacks, mét absolute benodigdheden zoals condooms en flessenopeners.
We worden in het water gegooid, en zwemmen maar- Gudrun
“Het kan voor ons eigenlijk niet snel genoeg gaan.”, aldus Kwinten. “We waren snel rond met ons idee en wouden er meteen invliegen. Hier en daar hebben we nog wel wat moeten bijsturen, maar we zijn ervan overtuigd dat ons conceptplan op grote schaal kan werken.” Zo’n onderneming opstarten loopt uiteraard zelden vanzelf. De uitdagingen zijn vaak groter dan gedacht. Liv: “Wij hebben best wel wat moeite gehad met de productkeuze. Stress dat we daar van kregen (lacht). Constant brainstormen en overleggen, en dat duurt he. Maar uiteindelijk moet er vaart in komen en hakten we de knoop wel door.” Gudrun legt de vinger op de wonde: “We worden in het water gegooid en zwemmen maar. Heel veel ervaring hebben we toch nog niet, maar daar leren we dan weer veel uit. En we kunnen natuurlijk altijd nog wel bij de leerkrachten terecht.” De perfecte uitsmijter én absolute waarheid komt uiteindelijk van Kwinten: “Vingers kruisen en hopen dat alles verkocht geraakt!"
Op de kerstmarkt van MIJNLEUVEN, woensdag 18/dec vanaf 19u, kan je heel wat mini-ondernemingen komen ontdekken en, uiteraard, die laatste kerstkadootjes komen scoren!
