Margot De Pessemier (17) werkte maandenlang aan een eigen graphic novel die begin dit jaar verscheen in de bundel GRAPH-IK. Hoewel ze heel graag tekent, botste ze voor de uitwerking van haar verhaal op een gewoonte die steeds weer de kop op steekt: uitstelgedrag. In plaats van aan dat uitstelgedrag ten onder te gaan, gebruikte ze het als onderwerp voor haar strip.
"Uitstelgedrag is iets waar ik al mijn hele leven mee kamp en wat me al regelmatig in de problemen bracht. Meestal heb ik geen zin om te starten met 'moetjes'. Dan denk ik ‘ach, nog even verder lezen in mijn boek’ of ‘nog even door Pinterest scrollen’. En even wordt dan wel eens lang, te lang. Het gevolg is dat ik soms in paniek schiet doordat ik plots overvallen wordt door stress. Dat kan voor de mensen rondom mij soms erg onaangenaam zijn.”
“De reden waarom mijn graphic novel over uitstelgedrag gaat, is omdat ik ook hier te lang gewacht heb om een definitieve verhaallijn te kiezen. Het verhaal is dan ook volledig autobiografisch en vertelt precies hoe mijn strip tot stand kwam. Ik beschouw het eigenlijk als een soort verontschuldiging tegenover iedereen die zich al geërgerd heeft aan mijn slechte gewoonte. En als een oproep aan mezelf om het voortaan beter te doen.”
Een tip om beter om te gaan met uitstelgedrag? Die heb ik niet.
Maar Joyce gelukkig wel! Ik lees alvast aandachtig mee.
IEDEREEN KLAAR? UITSTELLEN MAAR!
Tekst: Joyce Detiège
Je hebt het vast al meegemaakt. Er liggen bergen schoolwerk voor je klaar en plots lijkt afwassen, het konijnenhok kuisen of je kamer opruimen toch niet zo stom meer. Voor je weet is het drie uur later, heb je duizend-en-een karweitjes gedaan, maar dat schoolwerk? Oeps, daar moet je nog aan beginnen. Uitstelgedrag dus. We doen het omdat we bang zijn om te falen, want als je er niet aan begint, kan je het ook niet doen mislukken natuurlijk. Daardoor wordt de taak alleen maar enger, de tijd krapper en de stress groter. Uitstellen is dus niet zo’n goed idee, daarom zeven tips zodat je er meteen in kan vliegen!
1. De 10-minutenregel.
Beloof jezelf dat je maar 10 minuten aan je taak moet werken. Daardoor is het minder eng om eraan te beginnen én doe je waarschijnlijk toch door wanneer je eenmaal bezig bent.
2.Stapje per stapje.
Splits je zware taak op in kleinere taakjes. Op die manier is het een minder grote stap om je aan die kleinere aparte opdrachten te zetten. En zo kan je sneller dingen schrappen op je to-do-lijstje, wat dan weer voldoening geeft!
3.Sociale controle.
Stel een duidelijk doel voor jezelf. Bijvoorbeeld: “Om 20u ben ik klaar met het eerste hoofdstuk.” Zeg die deadline dan door aan je vrienden of je ouders. Zij kunnen dan checken of je al gevorderd bent en door die sociale druk zal jij misschien écht in actie schieten.
4.Blijf in je bubbel! – Nee, niet je coronabubbel
Als je beslist om eraan te beginnen, focus je er dan ook volledig op. Leg dus je smartphone weg, of geef hem bijvoorbeeld aan je ouders en zeg hen dat ze hem pas na 1 uur terug mogen geven.
5.Wees lief voor jezelf.
In plaats van je te ergeren over wat je nog niet gedaan hebt, kijk ook eens terug naar wat je wél al te¬weeg hebt gebracht en wees trots! Een kleine beloning bij het afwerken van een stukje van je grote karwei kan ook altijd helpen.
6.Kort en krachtig.
Doe net zoals met een pleister: trek hem er in één keer af. Als je je grote taak opdeelt in kleinere stukken, laat dan het grootste en verschrikkelijkste deel niet als laatste over. Doe het meteen, dan ben je er vanaf! De korte pijn.
7.Licht aan het einde van de tunnel.
Denk aan hoe goed het zal voelen als je je taak eindelijk hebt afgerond! Kijk uit naar dat moment en houd dat gevoel vast tijdens het werken.