Een 18-jarige CEO, CFO of technisch directeur: onmogelijk zou je denken. Toch ontpoppen elk jaar honderden Leuvense leerlingen zichzelf tot ondernemer voor hun mini-onderneming. Dat weten Hannelotte, Klara, Elina, Sena en Lander als geen ander. Zij brachten dit schooljaar hun eigen bordspel uit en vertellen ons alles over hoe dat gelopen is.
Tekst en foto's: mijnleuven
Vertel eens wat meer over jullie spel ‘Geluksjagers’?
Hannelotte: “We hebben een spel gemaakt voor kinderen van de lagere school waarin ze leren wat emoties zijn en hoe ze ermee kunnen omgaan. We merkten dat het gesprek rond dat thema op die leeftijd vaak ontbreekt. Er is veel aandacht voor mentaal welzijn van jongeren in de middelbare school bijvoorbeeld, maar we hebben zelf ook als kind ervaren dat het niet makkelijk is om op die leeftijd over emoties te praten.”
Hoe doet het spel dat dan?
Klara: “Het spel werkt een beetje zoals Ganzenbord. We wilden het simpel houden, zodat iedereen het snel kon begrijpen. Doorheen het spel moet je de vier basisemoties verzamelen door vragen te beantwoorden en opdrachtjes uit te voeren. Die emoties zijn bang, blij, boos en verdrietig.”
Elina: “Een van de vragen is bijvoorbeeld: ‘Wie is jouw held en hoe zou die omgaan met verdriet?’. Een doe-opdracht kan zijn om met de groep 30 seconden te lachen of een bepaalde emotie uit te beelden.”
Waarop hebben jullie die vragen en opdrachten gebaseerd?
Klara: “We hebben samengezeten met leefgroepbegeleiders van het Universitair Psychiatrisch Centrum, die konden ons echt wel helpen bij het bedenken van de opdrachten.”
Hannelotte: “Daarnaast hebben we ook ons eigen kennissen, leerkrachten, pedagogen en mensen van CLB betrokken. We hebben het spel ook getest in een lagere school bij een juf die Sena kende.”
Wat waren de reacties op het spel?
Hannelotte: “Bij een test in de bib hoorden we een moeder ook zeggen dat haar zoon via het spel voor het eerst over zijn emoties praatte. Iedereen die we horen is heel positief. We hebben enkel van leerkrachten al de opmerking gekregen dat het misschien iets te veel praten en te weinig doen is.”
We hebben als kind ervaren dat het niet makkelijk is om over je emoties te praten.- Hannelotte
Op school
Hoe ziet het traject van zo’n mini-onderneming er uit binnen de schoolmuren?
Sena: “Eerst hebben we met de klas vier CEO’s gestemd. Daarna kregen we een moment om met elke CEO te praten en ze mochten daarna beslissen wie ze in hun team wilden.”
Klara: “Met het team zijn we dan aan de slag gegaan om een nood te zoeken en te bedenken hoe we daarop zouden kunnen inspelen.”
Hannelotte: “Tijdens het hele proces is er wel een leerkracht die iedereen begeleidt, maar je moet vooral heel zelfstandig werken.”
Jullie hadden dan een idee, maar er komt veel kijken bij een spel maken: ontwerpen, drukken, verdelen... Hoe hebben jullie dat allemaal gedaan?
Klara: “Ik heb het spel ontworpen en getekend. Ik was daarvoor sowieso al graag bezig met tekenen, dus ik vond het ook wel fijn om dat te doen. We hebben de kaartjes dan bij Acco laten printen en de speldoos en het spelbord nog bij een ander bedrijf.”
Sena: “De pionnetjes hebben we zelf ook ge-3D-print.”
Hoe werkt dat financieel dan? Want dat kost toch allemaal geld?
Klara: “In het begin hebben we allemaal €10 geïnvesteerd. Samen met het prijzengeld van de pitchwedstrijd die we gewonnen hadden, was dat genoeg opstartkapitaal voor ons project.”
Buiten school
Er is ook nog een heel luik buiten school, georganiseerd door Vlajo. Hebben jullie daar aan meegedaan?
Hannelotte: “We worden vanuit onze school wel een beetje gepusht om daar aan mee te doen. De eerste wedstrijd was de pitch-avond en daar moest iedereen aan meedoen. Wij hebben onze avond toen ook gewonnen. Daarna was er nog een avondwedstrijd, daar hebben we ook aan meegedaan en dan is er nog de Vlaamse finale. Daar hadden we ons ook voor aangemeld en zijn we uiteindelijk voor geselecteerd. De aanmelding en finale zelf zijn wel superintensief, daar kruipt nog eens veel extra tijd in.”
Hoe is die Vlaamse finale verlopen voor jullie?
Elina: “De finale bestond uit een presentatie en een vragenronde van de jury en dan een paar dagen later was de prijsuitreiking in Walibi. Dat was een hele show, waar ook andere winnaars bekend werden gemaakt, van de studentenondernemingen bijvoorbeeld.”
Hannelotte: “Uiteindelijk zijn we in de top 5 beland van in totaal meer dan 800 mini- ondernemingen.”
Die finale zit er nu op, is het project dan klaar?
Klara: “Het is ook ons eindwerk, dus we moeten op school ook nog een presentatie doen voor een jury.”
Wat nu?
Zouden jullie nog met het concept willen verdergaan na dit schooljaar?
Hannelotte: “Ik denk dat het te druk gaat zijn om het gewoon met ons verder te doen als we gaan studeren. We hebben dit jaar heel intensief er aan gewerkt. We hebben wel al mensen gehoord die misschien aandeelhouder wilden worden om het mee verder te zetten. Het blijft wel onze missie om zo veel mogelijk kinderen te bereiken.”
Is het ondernemersvuur nu in jullie aangewakkerd?
Hannelotte: “Bij mij is niet het ondernemen blijven hangen, maar wel het thema van mentaal welzijn. Ik merk dat ik heel graag met datonderwerp bezig ben. Dus ik wil wel iets gaan studeren dat meer die richting uitgaat. Ik heb wel veel geleerd over werken in teamverband.”
Sena: “Ik wil ook niet specifiek iets met ondernemen gaan doen, maar ben wel blij dat ik de ervaring heb opgedaan en heb veel geleerd.”
Klara: “Ik ga ook niet meteen iets met economie studeren, maar ik denk wel dat deze ervaring wel echt heeft geholpen mocht ik later bijvoorbeeld zelfstandige willen worden.”
Elina: “Ik vond het een leerrijk jaar, maar ik denk niet dat ik er verder in ga gaan.”
Het klinkt misschien cliché, maar communicatie is key!- Hannelotte
Volgend jaar start een hele hoop nieuwe leerlingen aan hun mini-onderneming. Welk advies zouden jullie hen geven?
Hannelotte: “Wat we zeker zouden meegeven is goed samenwerken. Het klinkt misschien cliché, maar communicatie is key! Samen lukt het gewoon beter, dus ondersteun elkaar.”
Klara: “Ja, en ook om aan te geven als iets te veel wordt of je net nog extra ruimte hebt.”
Hannelotte: “En genoeg reflecteren ook! Af en toe eens denken ‘Zijn we goed bezig?’ Dat je niet plots tien dingen bestelt, die dan niet helemaal juist zijn.”
Zouden jullie iets anders hebben aangepakt?
Hannelotte: “Voor sommige deadlines zijn we iets te laat begonnen. Waardoor het dan plots heel veel werd. Nu zijn er dus ook nog deadlines van school, terwijl we net veel tijd hebben gestoken in die Vlaamse finale. Dus misschien proberen op voorhand een goed overzicht te krijgen van wat er ons allemaal te doen stond en een goede planning maken en die aanhouden.”
Het spel Geluksjagers kan je nog kopen via hun Instagrampagina @geluksjagers
