Onder het overkoepelende thema 'liefde', vertelt Maria (20) over haar vrienden, familie en afkomst.
Vanaf 18 mei worden de verhalen in tekst en beeld voorgesteld aan het grote publiek op ons stadhuis. De expo loopt tot en met 25 mei!
Tekst: Emma Sablon / Foto's: Ben Salaets
Hey Maria, waar woonde je voordat je in België woonde?
Maria: “Hey! Ik kom uit Griekenland uit een klein onbekend stadje ‘Orestiada’. Dat ligt vlak naast de grens met Turkije.”
Hoe lang ben je al in België?
Maria: “Ik ben verhuisd naar België toen ik ongeveer 10 jaar was. Dan heb ik hier nog een jaar in de lagere school gezeten en nadien heb ik veel richtingen geprobeerd in het middelbaar. Uiteindelijk ben ik afgestudeerd van KSO, want tekenen en schilderen vond ik het leukst. Nu zit ik in mijn eerste bachelor sociaal werk.”
Hoe ben je in België terecht gekomen?
Maria: “Mijn moeder haar zus was al eerder naar België verhuisd om hier te komen werken, omdat het onderwijs en de gezondheidszorg heel slecht is in Griekenland. We hadden dus al iemand daar en mijn mama heeft dan besloten om al alleen naar België te verhuizen om er ook te komen werken. Een paar maand later zijn wij, ik en mijn twee broers, dan ook gekomen. Toen mijn mama al in België was, woonde ik nog bij mijn papa in Griekenland. Mijn ouders waren op dat moment ook even niet samen. Na drie of vier jaar dat wij dan al in België woonden, zijn mijn ouders terug samen gegaan en is mijn papa ook naar België gekomen!”
"Ik maakte niet makkelijk vrienden in België, want ik liet mezelf niet zien en stelde mezelf niet open"- Maria
Wat zijn de grootste verschillen tussen België en Griekenland?
Maria: “Het onderwijs is wel het grootste verschil en ook de grootste verandering geweest voor mij. Het is hier veel beter georganiseerd. In Griekenland waren de leerkrachten helemaal anders en hing je punt er vanaf van hoe leuk de leerkrachten je vonden en niet van hoe goed je je werk gedaan had. Hier is dat gelukkig niet zo.”
Hoe zag jouw leven er vroeger uit in Griekeland qua school, vrije tijd, vrienden en familie?
Maria: “Van wat ik me kan herinneren, was ik altijd buiten met vrienden. Het was meestal ook mooi weer, dus we fietsten heel de tijd rond. In de lagere school in Griekenland was het wel echt niet zo serieus als hier in België, je had eigenlijk bijna niets te doen. Mijn ouders moesten veel werken, dus mijn oma haalde ons elke dag op van school en dan bleef ik heel de tijd bij haar totdat mijn ouders klaar waren met werken. Dan kwam mijn mama of mijn papa eten bij mijn oma en daarna gingen we samen naar huis. Ik vond het leuk om zo veel bij mijn oma te zijn! Het huis van mijn oma lag in een klein stadje waarin iedereen elkaar kende, dus ik zag ook veel van mijn andere familie langs mijn mama haar kant. Mijn familie langs papa’s kant ging ik elke zomer bezoeken, omdat zijn familie ver van ons woonde.”
Wat mis je het meeste in Griekenland?
Maria: “Ik mis vooral het familiegevoel in ons huis. Onze Griekse deur stond altijd open voor iedereen en er kwamen heel de tijd verschillende mensen over de vloer. Je voelde ook dat er een band was tussen iedereen: als er iets gebeurde bij iemand, dan kwam iedereen altijd meteen helpen. Dat is iets wat je in België minder hebt.”
“Ik kan hier in België 100% mezelf zijn. Hier heb je die vrijheid om eruit te zien hoe je zelf wil en dat het niemand iets boeit"- Maria
Wat had je verwacht toen je naar België kwam?
Maria: “Ik wilde eerst niet komen. Ik was toen ook nog maar 10 jaar oud en ik had al mijn vriendengroepen al. Uiteindelijk moest ik dan toch komen en toen had ik niet veel verwachtingen. Ik wist ook niet hoe het leven hier zou zijn. Nu ben ik wel heel blij dat ik naar België verhuisd ben.”
Wat vind je leuk aan België?
Maria: “Er is heel veel vrijheid in België. In het kleine stadje waar ik woonde in Griekenland, merkte ik dat er daar geen geheimen waren: iedereen wist meteen alles wat je deed. Je werd daar ook makkelijker veroordeeld, terwijl hier in België, niemand geeft een fuck om zo’n dingen. Iedereen doet een beetje zijn eigen ding en dat vind ik wel echt tof.”
Voel jij jezelf een Belg?
Maria: “Om eerlijk te zijn, neen, ik voel me geen Belg, maar ik voel me ook niet helemaal Grieks. Ik was ook nooit een Belg om te beginnen, dus dat maakt me eigenlijk niets uit. Ik vind het ook niet erg dat ik een beetje van mijn Griekse identiteit kwijt ben. Ik denk daar eigenlijk niet zo veel over na.”
Ben je zelf veranderd door hier te komen wonen?
Maria: “Ik heb wel gemerkt dat mijn band met mijn gezin nog sterker is geworden door naar België te verhuizen. In Griekenland zag ik mijn broers amper, want ik had mijn vrienden en zij hadden hun vrienden. Hier waren we dan ineens met ons drie, waardoor we heel de tijd samen waren. Nu hebben we echt een heel mooie band! Heel mijn familie, buiten mijn gezin en mijn tante, zit nog in Griekenland. Ik probeer wel om elk jaar naar Griekenland te gaan om hen te bezoeken, en af en toe komen ze ook naar hier. Nu met corona was het natuurlijk wel eventjes moeilijk, maar we doen ons best om elkaar zo veel mogelijk te zien. Ik vind ook wel dat ik veranderd ben als persoon. Naar mijn gevoel worden kinderen in Griekenland veel te snel oud, terwijl hier in België blijf je echt nog voor een heel lange tijd kind, en daar genoot ik echt van. Ik heb nog steeds het gevoel dat ik hier jong mag zijn.”
"Onze Griekse deur stond altijd open voor iedereen en er kwamen heel de tijd verschillende mensen over de vloer, dat mis ik in België"- Maria
Hoor je jouw vrienden van Griekenland nog vaak?
Maria: “Ik ken veel mensen in Griekenland, maar ik zou ze niet perse meer mijn vrienden noemen, want wij praten niet zo heel veel meer. Maar als ik naar Griekenland ga, dan zie ik ze wel nog!”
Heb je hier gemakkelijk vrienden gemaakt?
Maria: “Neen, hier heb ik in het begin niet makkelijk vrienden gemaakt, maar nu heb ik echt heel goede vrienden en hebben we een hele sterke band. In het begin was de taal zeker een drempel, want toen sprak ik nog geen Nederlands. In de lagere school werd ik dan ook uitgelachen door de manier waarop ik dingen uitsprak, waardoor ik achteraf niet meer durfde te praten. Ook toen ik dan in mijn eerste jaar van het middelbaar zat, was ik verlegen en durfde ik niets tegen mensen te zeggen, omdat ik bang was dat ze me ook zouden uitlachen. Zo heb ik dus niet makkelijk vrienden kunnen maken, want ik liet mezelf gewoon niet zien en ik stelde mezelf niet open, maar dat is gelukkig allemaal veranderd.”
Je hebt een speciale stijl van kleding, heb je het gevoel dat je hier meer jezelf kan zijn?
Maria: “Ik kan hier in België 100% mezelf zijn. Hier heb je die vrijheid om eruit te zien hoe je zelf wil en dat het niemand iets boeit. Soms kijk ik naar buiten uit het raam en dan draagt iedereen iets compleet anders, waardoor je niet goed weet wat voor weer het eigenlijk is, want iedereen doet gewoon zijn ding. Als ik terug naar Griekenland ga, kleed ik me niet altijd zoals mezelf aan, of toch niet zo uitgedrukt. Hier kan ik elke dag gewoon doen wat ik wil, terwijl ik in Griekenland wel een beetje meer voorzichtig zou zijn. Daar zouden ze al vlug een oordeel hebben klaarstaan.”
Wat zou je nog willen doen in je leven?
Maria: “Ik wil graag nog veel reizen en mijn bachelordiploma halen. Voor de rest wil ik gewoon zo veel mogelijk blij zijn en me omringen met mijn vrienden en familie.”
Humans of Europe werd uitgewerkt door Isabela Torres, Fidelis Boakye, Ben Salaets, Gabriela Darius en Emma Sablon.
Dit project werd ondersteund door Europa Direct Vlaams-Brabant ihkv. het Europees jaar van de jeugd.
