Léone Van den Schrieck (15) wou graag op uitwisseling gaan. Op 21 augustus vertrok zij daarom met AFS naar Polen om er drie maanden lang te wonen en naar een plaatselijke school te gaan.
POLEN?
“ Tijdens het AFS- oriëntatieweekend had ik een hele lijst met vooral Oost-Europese landen opgesteld. Uiteindelijk is Polen uit de bus gekomen. Mijn ouders en mijn directe omgeving vroegen zich af ‘waarom Polen’. Ik kon hun vraag niet beantwoorden, maar ik was tevreden met mijn bestemming en dat was het belangrijkste.
Naarmate het vertrek dichterbij kwam, nam de stress toe. Om een eerste kennismaking met de taal te maken, volgde ik Poolse lessen. Die lessen zijn daarna zeer handig gebleken.”
GASTFAMILIE
“Ineens was het zover. Op de vlieghaven ging het allemaal zo snel dat ik niet besefte dat ik voor drie maanden wegging. Op het aankomstkamp ontmoette ik andere AFS’ers. Al snel had ik een heleboel nieuwe vrienden. Omdat mijn gastgezin nog op vakantie was, verbleef ik de eerste week bij een welkomstgezin.”
“Ik had wel een knoop in mijn buik toen ik voor de eerste keer mijn gastfamilie zag. Maar ik had niet beter kunnen terechtkomen. De familie Mietus verving mijn familie zo goed, dat ik die amper heb gemist. Mijn gastgezin bestond uit: gastvader Grzegorz (hij werkte in Londen waardoor ik hem maar zelden zag), gastmama Kasia (die mij behandelde als haar dochter), mijn gastbroer Michal en mijn gastzus Agatka (zij was even oud als mij). Mijn gastfamilie was zonder twijfel het beste aan mijn uitwisseling! Zij namen mij trouwens overal mee naartoe. Mijn gastmama, die gids is in Krakau, heeft me vele plekjes getoond. Ik ben ook twee maal naar Warschau geweest en een keer naar de bergen in het zuiden.”
Mijn gastfamilie was zonder twijfel het beste aan mijn uitwisseling- Léone
OP SCHOOL/EERSTE SCHOOLDAG
“Op 1 september (ook mijn verjaardag!) had ik mijn eerste schooldag in Krakau. Die dag was wat ongemakkelijk. Ik heb trouwens echt mijn tijd nodig gehad om in de klas te integreren. Toen ik weer moest vertrokken, begon ik er pas echt bij te horen. Het niveau in de school was helemaal niet slecht en ik heb vrij veel Pools geleerd.”
TERUG NAAR BELGIË
“Het was hartverscheurend om mijn leventje in Polen zo bruusk te moeten achterlaten. Ik had ook gemengde gevoelens toen ik mijn familie weer zag en hier weer naar school ging. Velen denken dat de aanpassing aan het gastland het moeilijkste is, maar voor mij was de omgekeerde cultuurshock zeker en vast het hardst. Inhaalexamens, mijn oude leven weer opnemen alsof er niets was gebeurd. In België is het leven ook doorgegaan en daar het ik het moeilijk mee. Ik ben nog steeds het proces aan het voltooien, maar het is zwaar. Ik mis nog steeds mijn gastfamilie en ik droom er van om terug te gaan."
Het was hartverscheurend om mijn leventje in Polen zo bruusk te moeten achterlaten- Léone
OP KAMP
“Om de ervaring af te sluiten, was er ook nog het ETCP-kamp. Alle mensen, die binnen Europa op uitwisseling waren gegaan, kwamen 4 dagen samen in Brussel. Dat was eigenlijk een superleuk en leerrijk kamp, weer met vele nieuwe ontmoetingen. Ik heb mijn beste vriendin dan weer teruggezien, die naar Italië was gegaan. Ook de andere AFS-kampen waren altijd erg leuk. In de groep hing er een sfeer van samenhorigheid en we konden het goed met elkaar vinden. Het zijn vrienden van overal, voor het leven. Ik kan een AFS-ervaring alleen maar aanraden: het maakt je rijker en daarna kijk je anders naar het leven. Een aanrader!”