Schermen is een zeer technische sport, maar zet er een muziekje op en je kan het zien als een sierlijke dans waarbij prachtig voetenwerk, een scherpe focus en vloeiende bewegingen overgaan tot een perfect getimede aanval. Het doel? Elkaar uitschakelen door zo gericht mogelijk te raken en punten te scoren. Met vragen in de aanslag, betrad MIJNLEUVEN de piste van de Leuvense scherm club Parcival. Klaar om de geheimen van het schermen te ontdekken. En garde!
Tekst: Joy Kapinda // Foto's: Anne Van Meerbeek
Wie wil weten waar het schermen vandaan komt, duikt daarvoor best enkele eeuwen terug in de tijd. Maar ook in 2019, is schermen populair. Voor ons staan Mathieu (16), Flo (13), Emiel (15), Hannelore (17), Kato (13) en Arno (16). Zes jonge schermers die heel graag vertellen waarom zij elke week opnieuw hun pak aantrekken.
Hoe zijn jullie met schermen begonnen?
Mathieu: “Bij mij ontstond de interesse zo’n vier jaar geleden, toen ik mijn buurjongen als schermer bezig zag. Ik had veel bewondering voor wat hij deed en wilde dat gewoon zelf ook kunnen (lacht).”
Emiel: “Bij mij begon het allemaal vanaf het moment dat ik over schermen las in een van mijn Suske en Wiske strips. Toen al dacht ik: dat moet ik misschien ook eens proberen. Ondertussen scherm ik 5 jaar en ik vind het nog steeds superfijn.”
Hoe vaak trainen jullie?
Mathieu: “Dat hangt af van de leeftijdsgroep. Ik zit bij de cadetten en train ongeveer twee keer per week, telkens anderhalf tot twee uur.”
Flo: “Bij mij is dat wat vaker. Ik zit bij de miniemen en train ongeveer vier keer per week.”
Emiel: “Tijdens zo’n training komen verschillende aspecten aan bod: opwarming, beenoefeningen, krachttrainingen en tactiek.”
Wat vinden jullie tof aan jullie sport?
Emiel: “Tegenstanders kunnen verslaan (lacht). Neen. Winnen is leuk natuurlijk, maar ik vind het vooral fijn om onder vrienden te zijn. Mensen die dezelfde interesse hebben.”
Mathieu: “Ik vind het leuk om altijd opnieuw iets nieuws te kunnen proberen. Door nieuwe technieken en combinaties te leren, word je steeds beter. En dus ook een sterkere tegenstander. Het gevoel dat je krijgt wanneer je eindelijk iets onder de knie hebt, vind ik geweldig.”
Arno: “Wat mij vooral aanspreekt, is de planning: in een gevecht vooraf bepalen welke bewegingen je gaat maken, zodat je weet hoe je gaat aanvallen. Die strategie vind ik super interessant omdat je zo verschillende combinaties kan maken en onverwachts uit de hoek kan komen. Iets doen wat je tegenstander niet verwacht, da’s goud waard.”
Iets doen wat je tegenstander niet verwacht, is goud waard- Arno
Zijn er ook dingen die jullie minder fijn vinden?
Emiel, Mathieu en Flo: “De beenoefeningen! Die zijn echt heel zwaar, dus da’s afzien. Toch hangt het wel wat af van wie lesgeeft. Sommige lesgevers zijn al wat strenger dan anderen.”
Hannelore: “Goh, ik vind de opwarming eigenlijk erger (lacht).”
Hoe reageren jullie vrienden en familie op jullie hobby?
Emiel: “Mijn papa vindt het vooral fijn dat ik geen veelvoorkomende sport gekozen heb, zoals voetbal. Mijn vrienden daarentegen hebben een heel verkeerd beeld van schermen. Ze denken dat het gewoon wat met een stokje prikken is.”
Kato: “Da’s bij mij net hetzelfde. Mijn vrienden hebben andere interesses waardoor ik er niet makkelijk met hen over kan praten. Zij snappen bv. niet dat er een verschil is in wapens en dat daar verschillende regels aan verbonden zijn. Met mijn mama kan ik daar wel goed over praten. Zij schermde vroeger ook, dus zij vindt het tof dat ik dezelfde interesse heb. Doordat ik nu ook scherm, zijn mijn jongere broers er trouwens ook mee begonnen. Heel ons gezin is er dus mee bezig (lacht).”
Zouden jullie van schermen jullie beroep willen maken?
Mathieu: “Mijn liefde voor schermen is heel groot, maar ik denk dat een leven als professioneel schermer alleen realistisch is als je echt een toptalent bent. Het is niet gemakkelijk om daar een leven mee op te bouwen.”
Flo: “Ik wil zeker proberen om er mijn beroep van te maken. Het is denk ik vooral een kwestie van er voluit voor te gaan. Ik zou dan ook heel graag meedoen aan het EK en WK. En winnen natuurlijk (lacht).”
Hannelore: “Een carrière uitbouwen als schermer zal mij nooit lukken, want daar is mijn knie te zwak voor. Maar ik zou wel graag lessen willen geven.”
Schermen is een kwestie van doorbijten- Mathieu
Jullie doen soms mee aan wedstrijden. Hoe gaat dat in z’n werk?
Hannelore: “Ik scherm met een degen, maar in die discipline zijn er eigenlijk maar weinig mogelijkheden. Meestal zijn het meteen belangrijke wedstrijden, zoals een Vlaams of Belgisch kampioenschap. Ik doe wel altijd mee.”
Kato: “Bij de floret heb je wel veel wedstrijden. Ik train dan tijdens de week om op zonder een wedstrijd te spelen. De grootste competitie waar ik tot nu toe aan meedeed, was een internationale wedstrijd in Parijs.”
Flo: “De duels zelf duren trouwens niet zo lang. Afhankelijk van welke soort wedstrijd het is, gaat het om 3 tot 9 minuten, met verschillende pauzes tussendoor.”
Zijn jullie het schermen nooit beu?
Arno: “Beginnen met schermen, is een kwestie van doorbijten. Je moet dan erg veel oefenen, vaak met weinig resultaat. Op zo’n momenten jezelf toch motiveren om elke week terug te gaan, da’s zwaar. Gelukkig wordt het een pak leuker eens je volledige matchen kan spelen. Zeker als je je tegenstanders weet te verslaan.”
Wat zijn jullie sterktes?
Hannelore: “Ik ben een schermer die veel verdedigt, dus ik vind dat ik daar heel sterk in ben. Maar doordat ik groot ben, kan ik ook goed aanvallen. Ik kan makkelijk iemand vanop een verdere afstand raken. Dat is niet altijd fijn voor mijn tegenstander, maar ik blijf dat voordeel wel gebruiken.”
Arno: “Ik scherm graag aanvallend en maak graag gebruik van combinaties. Zo kan ik bepaalde bewegingen voorspellen en kan ik makkelijker iemand verslaan.”
We spelen soms ook wedstrijden in een team en dan is het tof om elkaar aan te moedigen- Mathieu
Is er ook nog werk aan de winkel?
Hannelore: “Ik denk dat er altijd wel iets is waar je aan moet werken. Maar waaraan je moet werken hangt af van je tegenstander. Bij de ene moet je je armbewegingen aanpassen, bij de andere je aanvalstechnieken.”
Kato: “Ik vind dat ik vooral nog moet werken aan mijn doorzettingsvermogen. Als ik achter sta in een wedstrijd, moet ik mezelf altijd overtuigen om niet op te geven. Da’s vaak heel moeilijk.”
Arno: “Mijn werkpunt is mijn snelheid. Wanneer ik aanval, duurt het soms lang vooraleer ik terug weg ben van mijn tegenstander. Daardoor ben ik een makkelijk doelwit.”
Zijn jullie een hechte groep?
Mathieu: “Ja. De mensen die bij mij in de groep zitten, zijn allemaal vrienden. We spelen soms ook wedstrijden in een team en dan is het tof om elkaar aan te moedigen.”
Hannelore: “Het is wel zo dat je verschillende groepen hebt, omdat je verschillende disciplines hebt. Schermers binnen eenzelfde groep hangen sterk aan elkaar, omdat ze voortdurend met en tegen elkaar trainen en spelen. Maar buiten de groepen is er eigenlijk niet snel contact.”
Welk moment zal je nooit vergeten?
Hannelore: “Mijn tweede plaats op het Belgisch Kampioenschap van 2017. Die podiumplaats deed mij inzien dat ik echt wel iets kan."
Arno: “Het moment waarop ik de Vlaamse schermbeker won. Dat blijft voor mij onvergetelijk.”
Flo: “Mijn allereerste wedstrijd! Ik verloor toen alle matchen, behalve eentje waarin ik mijn tegenstander dik versloeg (lacht).”
SCHERMEN, THE BASICS
- Schermen wordt beoefend op een effen terrein zodat geen van de tegenstanders bevoordeeld wordt.
- Er wordt geschermd op een piste: een afgebakend terrein van 2 meter breed en 14 meter lang.
- Er zijn drie verschillende wapens: degen, sabel of floret. Bij de floret moet je de romp raken, bij de sabel het bovenlichaam en bij de degen het hele lichaam.
- Een scheidsrechter geeft de start van een wedstrijd aan met de woorden ‘Allez!’.
- Als je schermt, draag je altijd een pak en een masker.H Er is een grote vorm van etiquette. Bij de start van een duel begroet je elkaar en na afloop bedank je elkaar. En wanneer je iets doet wat niet mag, bied je je excuses aan.
Meer weten? www.schermclubparcival.be
