"Mijn smoking voor het New York film festival hangt al klaar"

Roel Elsen is een naam om te onthouden. Hij is amper 21 jaar maar heeft wel al een kortfilm ‘Crime Confidential’ op zijn palmares staan die bovendien geselecteerd werd voor verschillende prestigieuze filmfestivals. mijnLeuven sprak nog even met Roel voor hij op het vliegtuig naar New York stapt. Tekst: Hanne Decré / Foto's: Lisa Decré

Roel, waar gaat ‘Crime Confidential’ over?
“Mijn film is een misdaadverhaal met het onderwerp wraak als centraal thema. Een agent werd verraden en vermoord en de vraag is of zijn collega hem al dan niet zal wreken. De focus van het ver-haal ligt vooral op het psychologische aspect: de agent is zijn collega kwijt en worstelt met wraakgevoelens. De film werd geschreven door Julian Lim, de regisseur met wie ik samenwerkte. Hij had het verhaal al langer in zijn hoofd en we hebben het scenario dan samen verder uitgewerkt. Mijn taak was vooral om beelden bij het scenario te kiezen en die vervolgens te filmen.”

Had je voordien al ervaring in de filmwereld?
“Tijdens het middelbaar volgde ik de audiovisuele richting in Sint-Lukas, waar de focus vooral lag op het kunstzinnig filmen. Daarna studeerde ik één jaar lang aan Narafi. Maar daar lag de nadruk in mijn ogen te weinig op de filmwereld en te veel op Vlaamse documentaires en televisie, in het genre van programma’s zoals ‘Koppen’ en ‘Telefacts’. Narafi was ook een grote school, waardoor feedback van de leerkrachten soms lang op zich liet wachten. Na een jaar veranderde ik daarom naar de International Academy of Film and Television in Antwerpen. Een opleiding van twaalf maanden zonder vakantie. Eerst maakten we kleine films. En het was eigenlijk de bedoeling om van ‘Crime Confidential’ een eindproject te maken. Maar halverwege het traject kwam aan het licht dat de school al jaren fraude pleegde. Van de ene dag op de andere sloot de school daarom haar deuren. We waren ons inschrijvingsgeld kwijt en ons filmproject stond op de helling. Een gigantische tegenslag. Toch beslisten we meteen om de film ook zonder de hulp van de school af te maken. We waren aan onze film begonnen en zouden hem ook afwerken. De crew en acteurs hadden we al, materiaal kochten we zelf. Door meteen verder te doen en niet bij de pakken te blijven zitten is het uiteindelijk wel goed gekomen. In juni was de film dan eindelijk klaar.”

Heb je - achteraf bekeken - spijt van je beslissing om in Antwerpen te studeren?
“Soms vraag ik me wel af of ik die opleiding beter niet had gevolgd. Maar uiteindelijk heb ik er wel nog veel geleerd. Dus ik zou het wel opnieuw doen, zelfs als ik vooraf al zou weten dat de school zou sluiten. Nu onze film geselecteerd is op een aantal filmfestivals heb ik toch het gevoel dat er iets positiefs uit die opleiding gekomen is.”

Hoe zit het met die nominaties?
“Toen de film klaar was, beslisten we om hem uit te sturen naar elk mogelijk filmfestival. Dat gebeurde via een website. Het was wel lang wachten op antwoord. Ik had niet gedacht dat we zoveel nominaties zouden binnenhalen. Op dit moment weten we al dat we genomineerd zijn voor festivals in New York, Rome, Londen en Singapore. En daar kunnen er nog bijkomen. Hoe dan ook ga ik sowieso op 11 november naar de uitreiking in New York.”

Hangt je smoking al klaar?
“Die hangt inderdaad klaar (lacht). We krijgen ook tijd op de rode loper. Ik weet echt niet wat ik moet verwachten: hoe groot gaat dat festival zijn? Wie ga ik tegen het lijf lopen? Ik ben heel benieuwd! Maar ik heb ook een beetje een dubbel gevoel. Door die nominaties lijkt het precies of we al iets gewonnen hebben. Een award zou natuurlijk super zijn, want je kan o.a. een distributiecontract bij Netflix en AmazonTV krijgen en de prijzen lopen op tot 100.000 dollar. Dat geld zouden we meteen in een volgende film kunnen steken. Ik heb geen idee hoeveel kans we maken, maar helemaal kansloos zullen we niet zijn. Dan zouden we niet genomineerd zijn.”

Welk moment van de draaiperiode zal je nooit vergeten?
“Toen we aan het filmen waren aan de kaai van Antwerpen en we een goede locatie gevonden hadden om de moord in de film te laten plaatsvinden. Wat we niet wisten, was dat we aan het draaien waren naast de boot van Gert Verhulst. We hadden een laddertje dat in de weg stond wat verplaatst waardoor er blijkbaar een stil alarm afging. Plots stond de kapitein voor ons. We hadden schrik dat we onze locatie moesten verlaten maar gelukkig was die persoon heel vriendelijk. Hij heeft dan met Gert Verhulst gebeld om te vragen of we de boot in beeld mochten brengen en dat was geen probleem. We mochten zelfs op de boot filmen, mocht dat nodig geweest zijn. We moesten het gewoon even vragen.”

Heb je dat creatieve van thuis meegekregen?
“Eigenlijk niet. De enige in mijn familie die creatief bezig is, is mijn oma. Zij tekent en schildert. Van haar heb ik het beeldende meegekregen, want ze kan een beeld in haar hoofd hebben en het vervolgens perfect op papier zetten. Dat doe ik eigenlijk ook, alleen vertaal ik dat naar film.”

NEW YORK FILMFESTIVAL
HET VERDICT

Enkele weken na het interview werd de uitslag bekend gemaakt. “Het was ongelooflijk spannend. Onze film eindigde bij de laatste vier. Ondanks het feit dat we niet als eerste uit de bus kwamen, was het toch een onvergetelijke ervaring, zo’n festival op de dertigste verdieping van een gebouw in New York", aldus Roel Elsen. Intussen werd ‘Crime Confidential’ genomineerd voor een aantal nieuwe festivals.