Jonge doeners

Leiding op kamp: respect!

1 augustus 2014
Door: MIJNLEUVEN
Volwassen begeleider, groepsleider, eenheidsleider of leider…

Bij Chiro Hekeko uit Kessel-Lo op kamp in Mol, staan Jonne (24), Simon (23), Joran (24) en Lisa (24) als team ‘volwassen begeleiders’ klaar om het kamp in goede banen te leiden. Omdat Chiro Hekeko met zo’n 210 leden, zo’n 40 leiders en leidsters en een kookteam van 15 personen op kamp is, is dat geen overbodige luxe. “De leiding kiest zelf welke spelen ze doen, hoe ze het kampthema ‘de prehistorie’ uitwerken en hoe ze hun groep begeleiden. Wij staan vooral in voor het bewaken van de structuren om ondersteunend werk te verrichten. Die structuur is erg belangrijk. Want, als je voor 210 mensen warm eten hebt, is het essentieel dat iedereen ook aan tafel komt op het juiste moment.”

Maar wie denkt dat volwassen begeleider zijn alleen droge kost is, heeft het mis. “Elk kamp zorgen we ook voor een groot spel voor de leiding en de Aspi’s (de oudste groep van 16-17 jarigen). We zijn erin geslaagd om er dit jaar een onvergetelijk spel van te maken, helemaal in het thema ‘WK voetbal’. Daarnaast hebben we op het kampterrein een heel hindernissenparcours opgebouwd, dat alle groepen kunnen gebruiken. Zo blijven we ook dat speelse element dat eigen is aan Chiro in ons werk hebben.”

Charlotte (25) is groepsleidster op het kamp van Scouts Sint-Stanislas uit Egenhoven, in Noirefontaine. Zij zijn met zo’n 40 leden, van 12-16 jaar op kamp. “Elke dag is hier helemaal anders. Bij de Scouts zijn er minder georganiseerde activiteiten. Na een drukke dag met een uitgebreid programma, organiseren we al eens een chill-namiddag. En dat appreciëren onze leden heel erg. Ze genieten ervan om gewoon in de beek te spelen, samen hout te sprokkelen of een onderling voetbaltornooitje te spelen. Maar on-georganiseerd is het alleszins niet. “Elk jaar zetten we in op een groot exclusief spel voor onze verkenners. Als de andere groep op ‘overlife’ (een nachtelijke trektocht met de groep) is, spelen we jaarlijks een grote vlaggenroof, waarbij de verkenners de leiding moeten proberen te verslaan. En dat is zo’n speciale ervaring, dat naar die avondactiviteit jaar na jaar uitgekeken wordt.”

Ruben (21) adjunct-groepsleider van de Damiaanscouts uit Wilsele beaamt dat het heerlijk is voor de jonge Scouts om zelf ‘aan het roer’ te staan. “Het zelf koken op kamp van hun potje, doen ze hier in patrouilles. We beginnen er dagelijks om 16 uur aan. Eerst hout sprokkelen, dan een vuurtje aanmaken, de kookpotten inzepen met bruine zeep (aan de buitenkant, zodat ze niet aanbranden) en dan: koken maar! Dat is voor hen het ideale, gezellige tijdverdrijf. En, natuurlijk leren ze er ook iets van.”

Maar niet alleen spelen, koken en chillen komen aan bod. ’s Nachts moet er ook geslapen worden. De jongste groepen kruipen rond 22.30 uur in hun tent. En als ze het wat bont maken, volgt een ludieke dril bij de Damiaanscouts. Enkele leden vertellen vol trots dat ze vorige nacht nog gedrild werden. “Eigenlijk doen we het er soms wel eens voor. Want, uiteindelijk is dat ook een topmomentje: in het donker een rondje rond het terrein moeten lopen en wat lachen, met strenge leiding rond je is best wel grappig.”

Na een gezellige dag zit de taak er voor de leiding nog niet op. Mattijs (19) van Scouts Boven-Lo in Membre begeleidt elke avond een spannend groepsgesprek rond ‘totems’. Dat zijn dierennamen die in je derde jaar gegeven worden, door de groep. Bij Boven-Lo worden deze totems gegeven door de rest van de groep en de leiding op basis van uiterlijke kenmerken. “Dat is elke avond een heel gesprek bij het kampvuur. Intens en soms heel erg langdurig, waarin de leden elkaar proberen te overtuigen waarom die bepaalde totem de juiste is voor die persoon. We gaan door tot de hele groep het eens is. En dan mag de getotemiseerde terug bij de groep komen, rond het vuur lopen en krijgt hij zijn ‘totem’.” “Die totem blijft iets wat je je hele leven meedraagt” zo vertelt Marmo (31), eenheidsleider van 286e FOS HERMES uit Wilsele in Bilzen, “Zelfs nu we al wat ouder zijn, spreken we elkaar vaak aan met onze totemnaam. Het is een eer.”

En als alle leden uiteindelijk in bed liggen en stil zijn, dan is er nog één klus die elke leider moet doorstaan: de leidingskring of groepsraad, waarin de dag geëvalueerd wordt, de afspraken voor de dag nadien gemaakt worden en gezellig nog een pintje gedronken wordt. Gelukkig heeft de leiding niet zo veel slaap nodig, want morgen is er weer nieuwe dag op kamp!

1 augustus 2014
Door: MIJNLEUVEN