Youth for Change and Action (YOUCA) kiest elk jaar vijf jonge ambassadeurs om haar projecten te vertegenwoordigen. De Leuvense Manon is één van hen en ambassadeur van Vlaams-Brabant. Ze trok voor twee weken naar Ecuador en zette zich daar in om de toekomst van jongeren uit Guayaquil een boost te geven. We luisterden naar haar bijzondere zomer.
Redactie: Marie Coppens // Foto’s: Lisa Decré
Manon, hoe ben je bij Youca terecht gekomen en ambassadeur geworden?
“Ik zit in de leerlingenraad in Paridaens en hoorde daar voor het eerst over YOUCA en haar projecten. Eigenlijk was ik meteen verkocht. YOUCA is een organisatie voor en door jongeren. Ze zetten zich in voor een duurzame en rechtvaardige samenleving over heel de wereld, wat mij enorm aanspreekt. Na enkele YOUCA-activiteiten meegedaan te hebben, hoorde ik over de vacature voor het ambassadeurschap. Ik waagde mijn kans, maakte een filmpje en schreef een motivatiebrief. Ik wilde graag ambassadeur worden om de sfeer bij YOUCA nog meer op te snuiven, om het YOUCA-virus te verspreiden en van de wereld een leukere plaats te maken. Bovendien boeit het project mij. Ik was dan ook super blij toen ik hoorde dat ik vertegenwoordiger van Vlaams-Brabant mocht zijn.”
Wat zijn jouw taken als ambassadeur?
“Samen met vier andere jongeren ben ik het hoofd van de campagne. YOUCA kiest jaarlijks een project uit om te steunen. Dit jaar wordt er samengewerkt met Plan International Ecuador en Juconi. We hebben een duidelijk doel voor ogen: een zichtbare impact teweegbrengen op de vooruitzichten van jongeren en specifiek van meisjes in Nueva Prosperina. Dit is één van de meest achtergestelde wijken van Guayaquil in Ecuador. Op de Action Day wisselen jongeren over heel Vlaanderen hun trouwe schoolbanken voor een dag in voor het werkveld. Het loon dat ze die dag verdienen, gaat integraal naar de jongeren in Ecuador. Als ambassadeur heb ik me een jaar lang verdiept in het project en ben ik twee weken gaan meeleven met de Ecuadoraanse jeugd. Ik heb als taak Vlaamse jongeren te motiveren om op 18 oktober mee te doen aan de Youca Action Day en presentaties te geven over mijn indrukken van de inleefreis. Nu ik weer thuis ben, begint het eigenlijk pas. Ik wil me dubbel zo hard inzetten voor het project in Ecuador.”
Ecuador kent een echte machocultuur. Roze kleren dragen of homoseksueel zijn, is er nog steeds taboe
Wat houdt dit project specifiek in?
“We willen tien clubs vormen waar jongeren terecht kunnen en waar workshops en activiteiten worden gegeven over diverse onderwerpen. Via deze weg willen we bijvoorbeeld de toegang tot seksuele voorlichting en seksuele voorzieningen promoten en vergroten in de gemeenschap. In Ecuador zijn er veel tienerzwangerschappen als gevolg van seksueel geweld. Eén meisje op zes wordt moeder voor haar 19e verjaardag. Dat is enorm veel. Ook zijn in Guayaquil vrouwen onderdanig aan mannen. Er is veel huiselijk geweld en vrouwen hebben amper inspraak in hun eigen reilen en zeilen. In de clubs willen we hen door middel van activiteiten de kans geven zelf mee beslissingen te maken in hun gemeenschap. Tot slot hopen we met behulp van workshops te werken aan een cultuur waar gender gerelateerd geweld geen plaats heeft. Ecuador kent een echte machocultuur: mannen moeten sterk zijn. Roze kleren dragen of homoseksueel zijn, is er nog steeds een groot taboe.”
Dus het geld dat op de Action Day wordt verdiend, gaat rechtstreeks naar dit project?
“Klopt. Zodat ze de workshops kunnen verbeteren en de groepen beter kunnen organiseren. Het project zal drie jaar duren en het geld zal dus ook in stukken gedoneerd worden. Ook goed om te weten is dat het niet Belgen, maar lokale, opgeleide Ecuadorianen zijn die de workshops aan de jongeren geven. Ik roep dus echt alle Vlaamse jongeren op om op Action Day te gaan werken. Het project verdient een steun in de rug.”
Waarom speekt dit project je zo aan?
“Of je nu in Ecuador of België woont, vrouwen en mannen moeten gelijkwaardig zijn, vind ik. Het is niet normaal dat je als meisje verkracht wordt op straat, simpelweg omdat je een meisje bent. Of dat je ongewild aangeraakt wordt door mannen. Ik vind het belangrijk dat jongeren zich veilig voelen en samenwerken voor een betere wereld. Dat ze leren over hun rechten en hoe ze kunnen opkomen voor zichzelf.”
Of je nu in Ecuador of België woont, vrouwen en mannen moeten gelijkwaardig zijn
Je bent op inleefreis geweest naar Ecuador. Wat heb je daar gedaan?
“Samen met de andere ambassadeurs, een coördinator van YOUCA en een filmploeg vloog ik naar Ecuador. In Quiquel verbleven we een week bij de Ecuadoraanse ambassadeurs. Dit zijn jongeren die net als ik instaan voor het project. We leerden elkaar kennen en waren bij de opstart van het project. Daarna trokken we naar andere plaatsen waar het project al afgerond is of verder in haar schoenen staat. Ik vond het pakkend te zien dat in deze wijken de clubs enorm veel hadden opgeleverd en het aantal verkrachtingen fel was verminderd. Ook uit gesprekken met lokale jongeren hoorde ik over hun welzijn en de evolutie. Ik heb mensen ontmoet die ik zo bewonder en verhalen gehoord die me diep hebben geraakt. Soms was het echt een emotionele rollercoaster.”
Wat is je hoogtepunt en dieptepunt van de inleefreis?
“Ik moet meteen denken aan een familie die ik bezocht met Matthijs (ambassadeur van Antwerpen). Dat waren heel vriendelijke mensen die open vertelden over hun leven en de veranderingen in hun wijk door het project. Zo hoorde ik dat jonge meisjes zich veiliger op straat voelden en dat ze durven op te komen voor hun rechten. Ze waren zo lief en dankbaar. Dat vond ik echt pakkend. Eigenlijk heb ik niet echt een dieptepunt. Of misschien de dag dat we allemaal ziek waren. Maar ja, dat was weer snel over. Ik heb echt elke seconde genoten van de reis. En geleerd ook. Het is gek terug in België te zijn. Soms praat ik nog wat Spaans of verlang ik naar de gezellige, Ecuadoraanse drukte of de geweldige sfeer onderling tussen de ambassadeurs.”