Samenleving

De jeugd van tegenwoordig op bezoek bij de jeugd van toen

8 juni 2016
Door: MIJNLEUVEN | Foto's: MIJNLEUVEN
De leerlingen van het 2de jaar van Ter Beuke werden uitgenodigd in woonzorgcentrum Ter Vlierbeke in Kessel-Lo voor een verfrissende babbel met 4 krasse bewoners.

Hoe amuseerden kinderen zich zonder televisie of smartphone? En zijn jongeren tegenwoordig verwend of niet? Kortom: was het vroeger beter of gewoon anders? Om een antwoord te krijgen op deze vragen, werden de leerlingen van het 2de jaar van Ter Beuke uitgenodigd in woonzorgcentrum Ter Vlierbeke in Kessel-Lo voor een verfrissende babbel met 4 krasse bewoners. De jeugd van tegenwoordig op bezoek bij de jeugd van toen.

Bedankt: Merijn, Hannah, Nette, Noa, Brusk, Amber , Arthur, Noushin, Chaymaa, Lennert, Amir, Lies, Lode en Maher van het 2de jaar van Ter Beuke
Begeleiding: Harald Scheerlinck


ALPHONS, 86 JAAR

Geef mij maar The Ramblers in plaats van Taylor Swift
- Alphons

“Jongeren van 14 jaar weten veel meer dan wij op die leeftijd. Zelfs toen we 20 jaar waren, wisten we nog niet zoveel”, vertelt Alphons wanneer we binnen komen. Hij vindt dat de jeugd voor 100% is veranderd in vergelijking met vroeger. Eén van de grote verschillen vindt hij de muziek. “De moderne muziek van nu lijkt nergens op.” lacht Alphons. “Ik luisterde vroeger graag naar The Ramblers, een bekend Nederlands dansorkest.” De televisie bestond nog niet toen Alphons jong was, er was alleen maar een radio om naar te luisteren. “Later hadden we wel televisie, maar toen kon je kiezen uit 3 zenders: een Franse, een Vlaamse en een Brusselse. Dat was alles.” Hij moet lachen wanneer hij ziet dat we met onze smartphone het gesprek aan het opnemen zijn om het later te kunnen uitschrijven. “In mijn tijd waren telefoons nog grote dikke bakken met een antenne erop.”

SYLVIA, 88 JAAR

Smaken verschillen en da’s maar goed ook
- Sylvia

“Poetsen was mijn hobby”, begint Sylvia wanneer we gaan zitten. “Ik vond dat als kind al heel plezant. Ik poetste tot er geen water meer in de put zat.” Als ze mocht kiezen, vond ze dat zelfs leuker dan eender welk speelgoed. We vragen ons af wat ze eigenlijk van onze kledij vindt. Is die niet te modern? “Hoe jij je kleedt, is jouw eigen keuze. Dat is zoals bij meubels: smaken verschillen.” Sylvia is kok van opleiding. Toen ze thuis vertelde dat ze graag kok wilde worden, kon haar moeder daar niet mee lachen. “Mama wilde liever dat ik typiste werd. Dat vond ze deftiger” Sylvia is erg fier op haar zoon. “Ik vind dat ik hem goed opgevoed heb. Als je neen zei was het neen en als je ja zei was het ja. Dat ontbreekt nu soms bij de jeugd van tegenwoordig.”

BERTHA, 85 JAAR

Ik was 20 toen ik de eerste keer in een bioscoop kwam
- Bertha

"Jongeren zijn te veel met sociale media bezig", vindt Bertha. “Maar ik ken daar allemaal niets van.” Jongeren hebben nu veel meer vrije tijd dan vroeger. Bertha had amper hobby’s toen ze jong was. “Woensdagnamiddag moest ik naar school en op zaterdag ook. Als ik dan al eens wat tijd over had, moest ik mee helpen op het veld van mijn ouders.” Ze was al 20 jaar toen ze voor het eerst naar de bioscoop ging."

“Zijn jongeren nu verwend?” vragen we ons af. “Ik vind van wel,” lacht Bertha. “Als ik vroeger jarig was, kreeg ik 1 chocoladereep als cadeau. En die moest ik dan nog eens delen met de rest van het gezin. Maar ik was daar blij mee.” Een gsm vindt Bertha niet ideaal. Die kost te veel geld aan de ouders omdat kinderen er constant mee lopen te bellen. “Het is super dat er tegenwoordig zoveel jongeren verder kunnen studeren. Dat was in onze tijd wel anders. En die kleren die jullie dragen: eigenlijk vind ik die nog zo lelijk niet.” Als we vragen of we een selfie mogen nemen met haar, kijkt ze ons vragend aan: “Een wat?”

FONS, 88 JAAR

Ik moet niets weten van tattoos of piercings
- Fons

Bij Fons waren ze met 9 kinderen thuis. Dat kan al tellen. Vroeger gaven de kinderen hun kledij door aan de jongere broers of zussen. “Dat gebeurt vandaag veel minder. Nu moet alles luxueuzer zijn. Of van die tattoos en piercings… .Daar moet ik niks van weten. Ik vind dat je jezelf daarmee verminkt.” Na een paar minuten vertelt Fons ons over de problemen met het televisietoestel op zijn kamer. “Ik kan daar niet goed aan uit, met al die kaskes tegenwoordig.” Hij kijkt graag naar televisie, maar het aanbod steekt hem wat tegen. “Het is tegenwoordig te veel van hetzelfde op tv,” vindt Fons. Als hij naar televisie kijkt, is dat meestal naar het voetbal. Vooral naar wedstrijden van zijn favoriete ploeg Lokeren. Fons heeft zelf ook nog gevoetbald toen hij jong was. “Maar nu zitten de jongeren altijd met die bakskes en computers bezig. Die komen nog amper buiten.”
Thuis moest je vroeger eten wat de pot schafte. “Tijdens het eten werd er niet gesproken aan tafel tot je bord leeg was”, vertelt Fons. “Eigenlijk was vader de baas en moeder de slavin.” Dat is in 2016 gelukkig wel anders.

8 juni 2016
Door: MIJNLEUVEN | Foto's: MIJNLEUVEN