Is de drempel om aan cultuur te doen te hoog voor jongeren? Of zitten ze liever op café of achter hun computer? Kabinet J, de Leuvense jongerenraad, gaat hier alvast niet mee akkoord. Zij gelooft dat jongeren en cultuur een match made in heaven kan zijn, en werkt daarom aan een advies voor stad Leuven over het Leuvense culturele aanbod voor jongeren.
Bedankt: Kaat, Esther, Mathilde, Bo, Renilde, Ruben en Nina van Kabinet J
“Ik ga pas regelmatig naar culturele activiteiten sinds ik werk”, start Renilde (24 jaar) het gesprek. “Nu ik geld verdien, is een culturele uitstap geen grote hap meer uit mijn budget. Misschien is mijn culturele interesse nu ook groter dan een paar jaren geleden.” Bo (24 jaar) snapt volledig wat Renilde bedoelt. Zij denkt er net hetzelfde over.
Voor Mathilde (16 jaar) is geld een drempel als ze niet weet wat ze kan verwachten. “Als ik een muziekgroep goed ken, betaal ik zonder problemen € 30.” Renilde herkent zich hierin. “Maar voor een onbekende theatervoorstelling van € 18 pas ik!” “Als je niet weet wat je mag verwachten, kan je op voorhand moeilijk inschatten hoeveel geld je er aan wil geven,” besluit Esther (17 jaar).
Maar hoe weet je op voorhand of iets de moeite is? “Door recensies te lezen,” oppert Ruben (23 jaar). “Of door zelf informatie op het internet op te zoeken”, zeggen Renilde en Mathilde. “Eigenlijk beslis je snel op basis van de naam, affiche en eventueel een foto. Dat moet overtuigend zijn en vooral voldoende inhoudelijke informatie geven,” zegt Kaat (17 jaar).
Ook is het makkelijker als iemand anders betaalt,” bekent Mathilde. “Onlangs ging ik met mijn ouders naar een voorstelling van de Frivole Framboos - iets waar ik uit mezelf nooit naartoe zou gaan. Maar het viel goed mee. Misschien ben ik bereid om een volgende keer hier zelf voor te betalen.” Ook Esther heeft zo’n ervaring: “Met de repertoirestudie woordkunst ga ik geregeld naar concerten. Zo leer ik veel nieuwe dingen kennen en kan ik een volgende keer beter inschatten wat ik leuk vind.” Kaat en Bo leerden al vaak dingen kennen via school. Een externe impuls kan helpen om je weg te vinden in het grote aanbod.
Dat je zelf op zoek moet gaan en dat het weinig wordt aangereikt, is voor Esther echt een drempel. “Ik vind het soms lastig dat je écht tijd moet investeren en actief op zoek moet gaan naar wat je interesseert,” aldus Renilde. “Zou het niet handig zijn als bv. een leerlingenraad tips geeft over wat zeker de moeite is?”, stelt Kaat voor. Nina (23 jaar) vraagt zich af of dat niet te veeleisend is. “Mogen we wel verwachten dat alles wordt voorgekauwd? Moeten we zelf ook niet wat moeite doen om het aanbod te ontdekken?”
Een betrouwbare bron die informeert over culturele (jongeren)activiteiten is mooi meegenomen. En wie kan dat beter dan leeftijdsgenoten? “Als jongeren zelf iets organiseren zoals Habitat of Digitaal Materiaal dan kan je er al bijna zeker van zijn dat dit aansluit bij je leefwereld”, volgens Ruben. “Ik ben ook geïnteresseerd in wat mijn vrienden organiseren: ik ga daar graag naartoe”, zegt Kaat. “Jongeren moeten kansen krijgen om met professionals uit de culturele sector samen te werken. Een echte kruisbestuiving waarbij jongeren aan het stuur zitten!” stelt Renilde voor.
Volgens Bo zou kunst en cultuur meer aanwezig moeten zijn in het straatbeeld. “Je hoeft dan geen tijd vrij te maken om het aanbod uit te pluizen, een verplaatsing te maken en te betalen.” Ook Kaat ziet hierin mogelijkheden: “Je zou teasers van bestaand aanbod kunnen tonen op straat. Daar praten de mensen zeker over en zo wordt de interesse gewekt”. Volgens Esther en Mathilde maken zulke initiatieven de stad gewoon ook leuker. “Denk maar aan de gepimpte elektriciteitskasten!”
