“Het zomerde in Heverlee, en meer bepaald de matadiwijk, de wijk waar ik al zo’n achttien jaar gevestigd ben. Bij het begin van de zomervakantie daverden de huizen onder zware bassen. Binnenshuis zagen we moeders decoratie gevaarlijk richting afgrond trillen, en konden we de hele dag vanachter het raam voorbijgaand festivalvolk bekijken. Visuele en auditieve prikkels die we in onze rustige woonwijk niet gewoon waren. Al voor de derde keer werd het doorgaans zo rustige lemmekesveld omgebouwd tot een heus festivalterrein voor het doe-het-zelf festival ‘Lemme Live’.”
“Naar goede gewoonte kon je ook mij – als trotste local – op het festivalterrein (lees: mijn achtertuin) spotten. Hoewel via de achtertuin een goedkopere manier was om het veld te betreden, nam ik wijselijk het besluit langs de kassa te passeren. Met een knip en een glimlach kreeg ik een hip festivalbandje om de pols, en glimlachend stapte ik de wei op. “Mag ik uw rugzak even bekijken alsjeblieft?”, sprak een vrouwelijk crewlid echter plots, terwijl ze mijn weg versperde. Een beetje geschrokken van de professionele kordaatheid opende ik mijn rugzak voor haar, en zette ik spontaan mijn zonnebril af voor wat gemoedelijk oogcontact. Een minuutje in de rugzak gluren en een (flauwe) grap over het verhoogde dreigingsniveau later mocht ik mijn weg alweer voortzetten. Dat het meisje zich nog wat moest inwerken viel misschien een beetje af te leiden uit het feit dat ze geen probleem zag toen ze mijn broeksriem, deospuitbusje en ontbijtkoeken uit mijn rugzak toverde, maar dat is haar uiteraard ruimschoots vergeven.
De activiteiten van de stad en de zomerse gezelligheid beperken zich niet tot de stadskern- Simen
De Leuvense jeugd, gehuisvest in het centrum van ’t stad, keek soms met grote ogen, niet wetende dat er zo dicht bij het centrum zo’n rijkdom aan groen en fijne mensen te vinden was. Nochtans beperken de activiteiten van de stad en de zomerse gezelligheid zich niet tot de stadskern, integendeel. Wel even teleurstelling alom toen we bij het fastfoodkraampje te horen kregen dat de frieten op waren. Maar niet veel later kwam een crewlid me op de wei hoogstpersoonlijk melden ‘dat de nieuwe lading frieten klaar zijn’. Heverleese gastvrijheid en klantvriendelijkheid om bij te smelten.”
"Doe wat je moet doen onder de hemel, want de tijd is kort", zei Thé Lau ooit. En dus organiseerde ik wat later deze zomer, met de gezelligheid van Lemme Live in gedachten, een speelstraat. Een ambitieuze poging tot het samenbrengen van mensen, en het creëren van een gezellige straatomgeving waarin we meer dan enkel onze aangrenzende buren kennen. De jeugddienst van de stad zorgde tot mijn vreugde voor heel wat steun tijdens de organisatie, en supporterde voelbaar vanaf de zijlijn tijdens dergelijke zomerse bijeenkomsten onder buren. Leuven houdt van een ontspannen en gezellige straatsfeer, wat me nog meer dan ooit een trotse Leuvense jongere maakte. Het was intens genieten toen we met de buren op straat konden barbecueën en bijpraten. Af en toe deed iemand het in zijn broek van het lachen, of er werd na afloop in hogere sferen wat verloren bestek in de haag van de buren gegooid, maar dergelijke taferelen behoorden ondertussen tot de basis van onze speelstraatweekends.”
“Met zweethandjes van het typen onder een parasolletje in de zon kijk ik alweer met een klein beetje heimwee uit naar de volgende Leuvense zomervakantie. Want het heeft dit jaar zonder twijfel heerlijk gezomerd in Heverlee.”
Redactie: Simen Verbeckmoes
